Serce psa

Opinie czytelników

Książka „Serce psa” Michaiła Bułhakowa to satyryczna opowieść osadzona w czasach stalinowskich, badająca przemianę bezpańskiego psa, Szarika, w człowieka w wyniku dziwacznego eksperymentu naukowego. Poprzez humor i wnikliwą obserwację, Bułhakow krytykuje zmiany społeczne otaczające rewolucję rosyjską i reżim Stalina. Chociaż historia jest wciągająca i prowokuje do myślenia, wielu czytelników wyraziło frustrację z powodu słabej jakości tłumaczenia w niektórych wydaniach.

⬤ Zabawna i intrygująca narracja ukazująca perspektywę psa.
⬤ Oferuje ostrą satyrę na stalinowskie społeczeństwo i rewolucję rosyjską.
⬤ Porusza interesujące kwestie etyczne dotyczące tożsamości i konsekwencji eksperymentów naukowych.
⬤ Styl Bułhakowa jest wciągający i często humorystyczny.

⬤ Niektóre wydania cierpią z powodu fatalnych tłumaczeń, z licznymi literówkami i złym doborem słów.
⬤ Niektóre wersje zostały skrytykowane za złe sformatowanie i brak odpowiedniej edycji.
⬤ Kilku czytelników zgłosiło, że w ich egzemplarzach brakowało rozdziałów lub wydawały się one niekompletne.
⬤ Niuanse rosyjskiego kontekstu mogą zostać utracone przez zagranicznych czytelników.

(na podstawie 95 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Heart of a Dog

Zawartość książki:

Serce psa (Sobachye serdtse) to powieść rosyjskiego pisarza Michaiła Bułhakowa. Jest to kąśliwa satyra na bolszewizm, napisana w 1925 roku w szczytowym okresie NEP-u, kiedy komunizm wydawał się odprężać w Związku Radzieckim.

Powszechnie interpretuje się ją jako alegorię rewolucji komunistycznej i "błędnej próby rewolucji radykalnego przekształcenia ludzkości". "Jego publikacja była początkowo zabroniona w Związku Radzieckim, ale krążył w samizdacie, aż został oficjalnie wydany w kraju w 1987 roku. Niemal natychmiast przekształcono ją w film telewizyjny, który został wyemitowany pod koniec 1988 roku na Pierwszym Programie (Pierwszym Kanale) Telewizji Radzieckiej, zyskał niemal powszechne uznanie i przyciągnął wielu czytelników do oryginalnego tekstu Bułhakowa.

Od tego czasu powieść stała się fenomenem kulturowym w Rosji, znanym i dyskutowanym przez ludzi "od uczniów po polityków". "Stała się przedmiotem sporów krytycznych, została sfilmowana w wersji rosyjskiej i włoskojęzycznej oraz została zaadaptowana w języku angielskim jako sztuka teatralna i opera.

(wikipedia. org)