Ocena:
Recenzje użytkowników przekładu „Iliady” Homera autorstwa Chapmana podkreślają jego poetycką błyskotliwość i historyczne znaczenie, jednocześnie zwracając uwagę na wyzwania związane ze zrozumieniem języka i kwestiami glosariusza.
Zalety:Tłumaczenie jest chwalone za poetycki kunszt, uchwycenie istoty oryginalnego dzieła przy jednoczesnym wzbogaceniu go o własny styl Chapmana. Użytkownicy chwalą jego historyczne znaczenie, bogaty język i płynne zachowanie elementów poetyckich, takich jak aliteracja i rytm. Wielu uważa, że jest to ostateczna angielska wersja „Iliady”, co czyni ją przełomowym dziełem w literaturze angielskiej.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają archaiczny język Chapmana i unikalne słownictwo za trudne, porównując je do wyzwania związanego z czytaniem tekstów w języku średnioangielskim. Dodatkowo, źle zaprojektowany glosariusz został skrytykowany za to, że nie pomaga czytelnikom z nieznanymi terminami, czyniąc wydanie mniej przystępnym. Kilka fizycznych kopii dotarło również uszkodzonych.
(na podstawie 9 opinii czytelników)
Chapman's Homer: The Iliad
Tłumaczenia Homera autorstwa George'a Chapmana są najbardziej znanymi w języku angielskim.
Keats uwiecznił pracę renesansowego dramaturga i poety w sonecie „On First Looking into Chapman's Homer”. Swinburne chwalił tłumaczenia za ich „romantyczną, a czasem barbarzyńską wielkość”, ich „świeżość, siłę i niegasnący ogień”.
Wielki krytyk George Saintsbury (1845-1933) napisał: „Przez ponad dwa stulecia byli ośrodkiem wszystkich, którzy nie potrafiąc czytać po grecku, chcieli wiedzieć, czym jest greka. Chapman jest znacznie bliżej Homera niż jakikolwiek współczesny tłumacz w jakimkolwiek współczesnym języku”. Niniejszy tom przedstawia oryginalny (1611) tekst tłumaczenia Iliady Chapmana, wprowadzając jedynie niewielką liczbę modyfikacji interpunkcji i sformułowań, które mogą zmylić współczesnego czytelnika.
Redaktor, Allardyce Nicoll, zapewnia wprowadzenie i glosariusz. Garry Wills dołącza przedmowę, w której wyjaśnia, w jaki sposób Chapman wykorzystał poetyckie współbrzmienie między półboskim heroizmem wojowników Iliady a kosmologicznymi symbolami renesansowego humanizmu.
