Modlitwy młodego poety

Opinie czytelników

Książka prezentuje zbiór poezji Rilkego w tłumaczeniu Marka Burrowsa, który głęboko angażuje się w tematy duchowości, tęsknoty i poszukiwania Boga. Wielu recenzentów chwali staranne tłumaczenie Burrowsa za zachowanie zawiłości i emocjonalnej głębi oryginalnego tekstu, jednocześnie zapewniając wnikliwy kontekst poprzez jego wprowadzenie i zakończenie. Niektórzy czytelnicy uważają jednak, że poezja jest trudna i mniej przystępna, co prowadzi do mieszanych doświadczeń.

⬤ Tłumaczenie Marka Burrowsa jest wysoko cenione za wrażliwość i wierność oryginałowi, zachowując emocjonalną i duchową głębię wierszy Rilkego.
⬤ Wstęp i posłowie dostarczają cennego kontekstu i wglądu w życie i myśl Rilkego, wzbogacając doświadczenie czytelnika.
⬤ Poezja jest postrzegana jako głęboka eksploracja duchowości, a wielu recenzentów zauważa jej zdolność do rezonowania zarówno z wierzącymi, jak i świeckimi czytelnikami.
⬤ Książka jest opisywana jako odpowiednia do powolnej, refleksyjnej lektury, która pozwala na głębsze zaangażowanie.

⬤ Poezja może być zbyt złożona lub wymagająca dla zwykłych czytelników, co czyni ją mniej dostępną dla osób niezaznajomionych z Rilke lub tematami duchowymi.
⬤ Niektórzy uznali tekst za nudny lub nieciekawy, wyrażając niezadowolenie z ogólnego zaangażowania.
⬤ Kilku recenzentów wspomina, że tłumaczeniom brakuje muzykalności i rymów oryginalnych wierszy, co dla niektórych może negatywnie wpływać na wrażenia z lektury.

(na podstawie 18 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Prayers of a Young Poet

Zawartość książki:

Niniejszy tom jest pierwszym tłumaczeniem tych modlitewnych wierszy na język angielski. Pierwotnie napisane w 1899 roku, Rilke napisał je po powrocie do Niemiec z pierwszej podróży do Rosji.

Doświadczenie Wschodu głęboko go ukształtowało. Był oczarowany prawosławnymi kościołami i klasztorami, a przede wszystkim ikonami, które wydawały mu się płomieniami świecącymi w ciemnych przestrzeniach.

Zamierzał stworzyć te wiersze jako swego rodzaju ikony, gesty, które mogłyby oświetlić drogę poszukującym w ciemności. Jak pisze Rilke: "Kocham ciemne godziny mojego istnienia, ponieważ pogłębiają moje zmysły".