Elegie duinejskie

Opinie czytelników

Książka przedstawia „Elegie duinejskie” Rainera Marii Rilkego, ukazując głębokie tematy miłości, życia i tożsamości poprzez unikalne poetyckie wyrażenia. Podczas gdy niektórzy czytelnicy chwalą piękno i emocjonalną głębię dzieła, inni krytykują tłumaczenie za uproszczenie niuansów oryginalnego tekstu.

Czytelnicy doceniają głębokie i piękne tematy poezji, możliwość zgłębiania złożonych idei dotyczących miłości i egzystencji oraz melodyjną jakość tłumaczenia. Niektórzy uważają, że tłumaczenie dobrze rezonuje ze współczesnymi odbiorcami, skutecznie odzwierciedlając myśli Rilkego.

Krytycy zarzucają tłumaczeniu utratę oryginalnych niuansów i struktury dzieła Rilkego, uznając je za niezręczne i sztuczne. Niektórzy wyrażali frustrację potocznym amerykańskim angielskim i rozbiciem tekstu na triadyczne wersy, co ich zdaniem osłabia wpływ oryginalnej poezji.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Duino Elegies

Zawartość książki:

Mamy wspaniały, niemal legendarny, obraz okoliczności, w których rozpoczęła się kompozycja tego wielkiego wiersza.

Rilke przebywał w zamku (Duino) nad morzem w pobliżu Triestu. Pewnego ranka wyszedł na blanki i wspiął się do miejsca, gdzie skały opadały ostro do morza.

Z wiatru, który wiał z wielką siłą, Rilke zdawał się słyszeć głos: Wer, wenn ich schriee, horte mich denn aus der Engel Ordnungen? (Gdybym wołał, kto by mnie usłyszał tam, wśród anielskich zakonów? ). Napisał te słowa, otwierające pierwszą Elegię duinejską, w swoim notatniku, po czym wszedł do środka, aby kontynuować to, co miało być jego głównym dziełem i jednym z arcydzieł literackich stulecia.