Kobiety trojańskie: Tragedia greckiego dramaturga Eurypidesa

Oryginalny tytuł:

The Trojan Women: A tragedy by the Greek playwright Euripides

Zawartość książki:

Kobiety trojańskie, znane również jako Troades, to tragedia greckiego dramaturga Eurypidesa. Powstała w 415 r.

p.n.e. podczas wojny peloponeskiej i jest często uważana za komentarz do zdobycia egejskiej wyspy Melos, a następnie rzezi i podporządkowania jej mieszkańców przez Ateńczyków w tym samym roku (patrz Historia Milos). 415 p.n.e.

był również rokiem skandalicznego zbezczeszczenia hermy i drugiej wyprawy Ateńczyków na Sycylię, wydarzenia, które również mogły mieć wpływ na autora.

Kobiety trojańskie były trzecią tragedią z trylogii poświęconej wojnie trojańskiej. Pierwsza tragedia, Alexandros, dotyczyła rozpoznania trojańskiego księcia Parysa, który został porzucony w niemowlęctwie przez rodziców i odnaleziony w wieku dorosłym.

Druga tragedia, Palamedes, dotyczyła złego traktowania Palamedesa przez Greków. Trylogia ta została zaprezentowana na Dionizjach wraz z komediową sztuką satyryczną Syzyf. Fabuły tej trylogii nie były ze sobą powiązane w taki sposób, jak Oresteja Ajschylosa.

Eurypides nie był zwolennikiem takich połączonych trylogii. Za swoje dzieło Eurypides zdobył drugą nagrodę na Dionizjach Miejskich, przegrywając z mało znanym tragediopisarzem Ksenoklesem. Cztery trojańskie kobiety w sztuce to te same, które pojawiają się w ostatniej księdze Iliady, lamentując nad zwłokami Hektora.

Rozgrywająca się w tym samym czasie Hekuba to kolejna sztuka Eurypidesa.