Cyklop. Alcestis. Medea

Opinie czytelników

Książka spotyka się z ogólnie pozytywnym odbiorem wśród czytelników, szczególnie ze względu na jej użyteczność i zgodność z formatem Loeb, ale odnotowano pewne kwestie związane z umieszczeniem tłumaczeń i obsługą zakupu przez Amazon.

Czytelnicy doceniają zgodność książki z formatem Loeb z greckim tekstem na jednej stronie i angielskimi tłumaczeniami na przeciwnej stronie. Książka jest postrzegana jako wartościowe wydanie naukowe ze szczegółowymi notatkami, a wielu uznało ją za znaczną poprawę w stosunku do poprzednich wydań.

Niektórzy czytelnicy napotkali problemy związane z tym, że tłumaczenie było drukowane na innej stronie niż odpowiadający mu tekst grecki, co mogło być mylące. Ponadto pojawiły się skargi dotyczące obsługi zamówienia przez Amazon i zamieszanie z inną recenzją, która nie dotyczyła tej książki.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Cyclops. Alcestis. Medea

Zawartość książki:

Eurypides z Aten (ok. 485-406 p.n.e.), słynący w każdej epoce z patosu, grozy, zaskakujących zwrotów akcji i intelektualnych dociekań swoich dramatycznych kreacji, napisał prawie dziewięćdziesiąt sztuk. Spośród nich osiemnaście (plus sztuka nieznanego autorstwa omyłkowo dołączona do jego dzieł) dotarło do nas ze starożytności. W tym pierwszym tomie nowego wydania Eurypidesa David Kovacs daje nam świeżo zredagowany grecki tekst trzech sztuk oraz dokładne i pełne wdzięku tłumaczenie z objaśnieniami.

Alcestis to historia kobiety, która zgadza się umrzeć zamiast męża, aby uratować mu życie. Medea to tragedia zemsty, w której Medea zabija własne dzieci, a także nową żonę ich ojca, aby ukarać go za porzucenie. Tom rozpoczyna się od Cyklopa, sztuki satyrycznej - jedynego kompletnego przykładu tego gatunku, który przetrwał. Każda sztuka poprzedzona jest wstępem.

W ogólnym wstępie Kovacs wykazuje, że nie można polegać na tradycji biograficznej dotyczącej Eurypidesa - której części postrzegają go jako podważającego moralność, religię i sztukę. Argumentuje, że tradycja ta często stanowiła nieuświadomiony punkt wyjścia do interpretacji i że droga jest teraz jasna dla nieuprzedzonego rozważenia samych sztuk.