Ocena:
Recenzje „Hippolytusa” podkreślają tragiczny charakter historii, skupiając się na złożonych interakcjach między Hippolytusem, Fajdrosem i boginią Afrodytą. Sztuka porusza tematy miłości, czystości i społecznego piętna nieślubności, zapewniając głęboką krytykę postaci takich jak Tezeusz i postrzegania moralności w starożytnym greckim społeczeństwie. Czytelnicy odnajdują w niej wnikliwe warstwy znaczeniowe, ale niektórzy zauważają również brak współczucia dla głównego bohatera.
Zalety:⬤ Bogaty w głębię tematyczną
⬤ bada złożoną dynamikę postaci
⬤ krytykuje normy społeczne
⬤ oferuje interesujące paralele z innymi adaptacjami, takimi jak „Phaedra” Racine'a
⬤ ważne dla studentów dramatu.
⬤ Hipolit jest przedstawiony niesympatycznie
⬤ może nie spodobać się wszystkim czytelnikom
⬤ wymagana lektura dla niektórych, co sugeruje, że może to nie być osobisty wybór.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
W większości wersji mitu o Hipolicie, Fajdros jest przedstawiany jako postać całkowicie rozpustna, kobieta zredukowana do bezwstydu przez moc Afrodyty. Jednak w Hippolytosie Eurypidesa - pod wpływem moralnej i religijnej fascynacji dramaturga - znajdujemy Faidrę opierającą się bogini.
Miłości ze wszystkich sił, choć ostatecznie bezskutecznie. Phaidra staje się tragiczną folią dla Hippolytosa, czyniąc jego nadludzką cnotę jednocześnie wiarygodną i zrozumiałą.
Głębokie tłumaczenie Roberta Bagga tego arcydzieła Eurypidesa jest idiomatyczne, naturalne i intensywnie liryczne, przeznaczone nie tylko do czytania, ale także do wykonywania. W przeciwieństwie do większości wersji, Hippolytos Bagga utrzymuje dramatyczny ton i dynamikę do samego końca - nawet po śmierci Phaidry - i porusza.
Sceny między Hippolytosem i Tezeuszem, a później scena śmierci Hippolytosa z Artemidą, otrzymują tutaj niespotykaną wiarygodność i moc.
