Ocena:
Książka jest chwalona za wciągającą fabułę, złożone tematy i trwałą mądrość, podkreślając podwójną naturę kultu Bachusa. Została jednak skrytykowana za jakość samej książki.
Zalety:Wciągająca i ekscytująca historia, złożone tematy dotyczące dwoistej natury Bachusa, trwała mądrość, która rezonuje ze współczesnym życiem, uważana za jeden z największych starożytnych dramatów, pokazuje zdolność Eurypidesa do opowiadania historii.
Wady:Fizyczne problemy z jakością książki, takie jak złożenie na pół i tania okładka, a także mylące zdjęcie okładki dotyczące rozmiaru książki.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
The Bacchae
Eurypides zajął się dramatopisarstwem w młodym wieku, odnosząc swoje pierwsze zwycięstwo w konkursie dramatycznym Dionizje w Atenach w 441 r. p.n.e..
Zaszczytu tego dostąpił jeszcze trzykrotnie w swoim życiu i raz pośmiertnie. Jego sztuki są często ironiczne, pesymistyczne i wykazują radykalne odrzucenie klasycznego decorum i zasad. W 408 r.
p.n.e. Eurypides opuścił rozdarte wojną Ateny i udał się do Macedonii na zaproszenie króla Archelaosa, gdzie spędził ostatnie lata jako jego powiernik. W ostatnich latach życia stworzył „Bachantki”, które w czasach współczesnych stały się jedną z najczęściej wystawianych sztuk klasycznego antyku.
Zdobywca pierwszej nagrody w konkursie dramatycznym Dionizje w Atenach, sztuka jest tragedią opartą na greckim micie o królu Penteuszu z Teb i jego matce Agawie. Kiedy Dionizos pojawia się w pałacu w Tebach, aby potwierdzić, że jest synem Zeusa, siostry jego śmiertelnej matki, Semele, nie wierzą mu. Dionizos ustanawia w Tebach kult wyznawców i dokonuje zemsty na wszystkich, którzy zaprzeczają jego boskiemu statusowi.
Uważany za jeden z największych dramatów klasycznej starożytności, popularność tej sztuki i uznanie krytyków są świadectwem głębokiego talentu dramatycznego Eurypidesa. Wydanie to zostało wydrukowane na wysokiej jakości papierze bezkwasowym.
