Chita: Wspomnienie ostatniej wyspy

Opinie czytelników

Książka jest chwalona za wysokiej jakości materiały i konstrukcję, co czyni ją trwałą opcją. Wielu recenzentom spodobała się historia i jej szczegółowy styl pisania, podczas gdy inni uznali ją za zbyt rozwlekłą i trudną do naśladowania, szczególnie dla osób niezaznajomionych z językiem francuskim. Proza jest uważana za hipnotyzującą i imponującą stylistycznie, ale sama historia może nie współgrać ze wszystkimi czytelnikami, ponieważ może być postrzegana jako przestarzała lub zbyt sentymentalna.

Wysokiej jakości materiały i konstrukcja, szczegółowa fabuła, imponujący styl pisania i wciągająca proza.

Zbyt rozwlekła dla niektórych czytelników, trudna do zrozumienia dla osób niezaznajomionych z językiem francuskim i historia, która może wydawać się przestarzała lub sentymentalna.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Chita: A Memory of Last Island

Zawartość książki:

"Czasami las bagienny wyraźnie przerzedza się od tych brzegów na pustkowia porośniętego trzciną bagna, gdzie nawet w bezdechowe noce chwiejna gleba drży na dźwięk przypominający grzmot fal na wybrzeżu". Obrazy są fachowo nasycone umysłem dzięki żywym opisom.

W Chicie Lafcadio Hearn maluje życie na bagnistej, eklektycznej wyspie Gulf Coast w połowie XIX wieku. Chita jest młodą białą dziewczyną, która zostaje osierocona w wyniku katastrofy statku, a następnie adoptowana przez hiszpańską rodzinę na wyspie. Języki, kultury i ludzie zderzają się i stapiają w mglisty, ale charakterystyczny sposób życia.

Napisana podczas dziesięcioletniego pobytu w Nowym Orleanie, Chita była pierwszą powieścią Hearn 1/2s. Przepełniona jest pięknym językiem i emocjami oraz przywołuje prawdziwe poczucie miejsca i epoki.