Martwe dusze (tłumaczenie C.J. Hogarth ze wstępem Johna Cournosa)

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają klasyczny status książki jako ważnego dzieła dziewiętnastowiecznej literatury rosyjskiej, szczególnie znanego z satyry epoki. Niektórzy czytelnicy uważają jednak, że tłumaczenie jest słabe, a treść ciężka i trudna do zrozumienia.

Terminowy harmonogram, dobrze zachowany stan, uznawany za jedno z najlepszych dzieł Gogola, status klasyka, wnikliwa satyra na XIX-wieczne rosyjskie społeczeństwo.

Ciężki i gęsty język, trudny do zrozumienia dla współczesnego czytelnika, słabe tłumaczenie sprawiające, że dla niektórych jest nieczytelny.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Dead Souls (Translated by C. J. Hogarth with an Introduction by John Cournos)

Zawartość książki:

Po raz pierwszy opublikowane w 1842 roku, „Martwe dusze” to historia Chichikova, młodego dżentelmena z klasy średniej, który przybywa do małego miasteczka w Rosji z wątpliwym planem poprawy swojego bogactwa i pozycji w życiu. Zaczyna od wydawania ponad stan, wychodząc z założenia, że może zaimponować lokalnym urzędnikom i zyskać pozycję i kontakty w społeczności.

U podstaw jego planu leży pomysł nabycia „martwych dusz”, a dokładniej poddanych właścicieli ziemskich, którzy zmarli od ostatniego spisu ludności. Ponieważ podatki właścicieli ziemskich są oparte na liczbie zatrudnianych przez nich chłopów pańszczyźnianych, Chichikov wierzy, że właściciele ziemscy będą zbyt szczęśliwi, aby rozstać się z tymi „martwymi duszami”. Legenda głosi, że Gogol rzekomo stworzył trzecią część powieści, którą zniszczył na krótko przed śmiercią.

Pomimo zakończenia w połowie zdania i fragmentów drugiej części, które wydają się zaginione, powszechnie przyjmuje się, że powieść istnieje. Satyryczna perełka, „Martwe dusze” Gogola są przykładem jego szczególnego daru ukazywania prawdziwych wad ludzkości w całym ich absurdzie.

Niniejsze wydanie zostało wydrukowane na wysokiej jakości papierze bezkwasowym, przetłumaczone przez C.J. Hogartha i opatrzone wstępem Johna Cournosa.