Ocena:
Recenzje prezentują mieszany odbiór dzieł Wergiliusza, ze szczególnym uwzględnieniem przekładu C. Day Lewisa. Podczas gdy niektórzy chwalą piękno przekładu i samego tekstu, inni krytykują kwestie związane z głębią i dokładnością tłumaczenia. Wydanie jest znane ze swojego historycznego znaczenia i alegorycznego komentarza, ale nie wszyscy uznali je za wciągające lub przystępne. Niektóre recenzje wskazywały na konkretne błędy w tłumaczeniu i potrzebę lepszego wsparcia redakcyjnego. Fizyczny stan książki i dostawa również otrzymały opinie, z kilkoma pozytywnymi wzmiankami na temat jakości i terminowości.
Zalety:⬤ Piękne i bogate tłumaczenie
⬤ rezonuje z czytelnikami
⬤ zapewnia historyczne połączenie
⬤ przydatne do zrozumienia alegorycznego komentarza Wergiliusza
⬤ doskonałej jakości wydruki
⬤ terminowa dostawa
⬤ służy jako dobre uzupełnienie studiów.
⬤ Tłumaczenie może być zbyt swobodne i tracić krytyczne warstwy
⬤ niektóre strony są rozmazane i z wcześniejszymi notatkami
⬤ zauważono błędy w tłumaczeniu
⬤ może wymagać dodatkowych lektur i kontekstu dla głębszego zrozumienia
⬤ nie jest wciągająca dla wszystkich czytelników.
(na podstawie 13 opinii czytelników)
Eclogues and Georgics
Eklogi, dziesięć krótkich poematów pastoralnych, zostały skomponowane między około 42 a 39 rokiem p.n.e., w czasach „drugiego” triumwiratu Lepidusa, Antoniusza i Oktawiana. Wergiliusz subtelnie połączył w nich wyidealizowaną Arkadię ze współczesną historią.
Do swojego greckiego pierwowzoru - Sielanek Teokryta - dodał silny element włoskiego realizmu: miejsca i ludzie, prawdziwi lub zamaskowani, oraz współczesne wydarzenia. Eklogi ukazują całą sztukę i urok Wergiliusza i są jednymi z jego najbardziej zachwycających osiągnięć. Między około 39 a 29 r.
p.n.e., w latach konfliktu między Antoniuszem a Oktawianem, Wergiliusz był zaangażowany w tworzenie Georgik. Częściowo podręcznik rolniczy, pełen obserwacji zwierząt i przyrody, dotyczy życia rolnika i nadaje mu potężne alegoryczne znaczenie.
Te cztery księgi zawierają jedne z najlepszych opisów Wergiliusza i są powszechnie uważane za jego największe i najbardziej zabawne dzieło, a liryczne tłumaczenia C. Day Lewisa są klasykami samymi w sobie.
