The Resistible Rise of Arturo Ui

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają mocne strony tłumaczenia „Arturo Ui” Brechta, zwracając uwagę na jego humor, szybkie tempo i skuteczną adaptację dla anglojęzycznych aktorów. Wielu recenzentów docenia adekwatność tematyki sztuki do współczesnych zagadnień, a także jej wciągający styl. Część krytyków odnosi się jednak do akademickiego komentarza tłumacza i pewnych pominięć w przekładzie.

⬤ Doskonałe tłumaczenie, które oddaje styl i humor Brechta.
⬤ Szybkie tempo i zaangażowanie, dzięki czemu nadaje się do przedstawienia.
⬤ Tematyczne odniesienie do aktualnych kwestii politycznych, zwłaszcza dotyczących władzy i tyranii.
⬤ Zapewnia spójną narrację przy jednoczesnym zachowaniu krytyki Brechta.
⬤ Dobrze przyjęty przez aktorów i reżyserów ze względu na swoją przystępność.

⬤ Wstępny komentarz tłumacza jest postrzegany jako zbyt akademicki i mniej interesujący dla ogółu czytelników.
⬤ Niektóre recenzje zwracają uwagę na pominięcie oryginalnych wskazówek scenicznych Brechta lub znaków, które mogłyby poprawić zrozumienie.
⬤ Pojawiają się sugestie, że techniki anty-Stanisławskiego mogą nie być wykorzystywane tak skutecznie, jak w innych dziełach Brechta.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Opisana przez Brechta jako „sztuka gangsterska, która przypomniałaby pewne wydarzenia znane nam wszystkim”, The Resistible Rise of Arturo Ui jest dowcipną i brutalną satyrą na powstanie Hitlera - przekształconą przez Brechta w przejęcie przez drobnego chicagowskiego gangstera handlu warzywami w mieście.

Korzystając z szerokiej gamy parodii i pastiszów - od Ala Capone po Ryszarda III Szekspira i Fausta Goethego - fascynująca przypowieść Brechta pozostaje aktualna wszędzie tam, gdzie pojawia się dziś totalitaryzm. Napisana podczas II wojny światowej w 1941 roku, sztuka była jednym z największych sukcesów kasowych Berliner Ensemble w 1959 roku i nadal przyciągała kolejnych głównych aktorów, w tym Leonarda Rossitera, Christophera Plummera, Antony'ego Shera i Ala Pacino.

Niniejsza wersja, pierwotnie przetłumaczona przez George'a Taboriego, została poprawiona przez czołowego szkockiego dramaturga Alistaira Beatona.