Edyp w Kolonos Sofoklesa

Opinie czytelników

Recenzje „Edypa w Kolonie” chwalą głęboką eksplorację ludzkiego doświadczenia, śmiertelności i elementów mistycznych. Tłumaczenie autorstwa Eamona Grennana i Rachel Kitzenger zostało docenione za piękno i przystępność. Recenzenci zastanawiają się nad tematami odwagi w obliczu śmierci i wyjątkowej relacji między ludzkością a boskością, które rezonują w spokojnym zakończeniu sztuki. Nie ma jednak wyraźnie odnotowanych wad, choć recenzje odnoszą się do złożoności i interpretacji, które mogą stanowić wyzwanie dla niektórych czytelników.

⬤ Głęboka eksploracja ludzkiego doświadczenia i śmiertelności.
⬤ Piękne i przystępne tłumaczenie, które oddaje istotę sztuki.
⬤ Tematy rezonują z mocą, szczególnie jeśli chodzi o odwagę i boską interakcję.
⬤ Tekst wywołuje silną reakcję emocjonalną i zachęca do zaangażowania się w materiał.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać złożoność tematów i języka sztuki za wyzwanie, choć nie jest to wyraźnie krytykowane w recenzjach.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Sophocles' Oedipus at Colonus

Zawartość książki:

Najnowszy tytuł, który dołączył do uznanej serii Greek Tragedy in New Translations, Sofokles Edyp w Kolonie opowiada historię ostatniego dnia z życia Edypa. Został napisany pod koniec V wieku p.n.e.

w Atenach, w ostatnich latach "Złotego Wieku" kultury ateńskiej i w ostatnim roku życia samego Sofoklesa. W centrum sztuki znajduje się tajemnicza przemiana Edypa ze starego i ślepego żebraka, całkowicie zależnego od swoich córek, w człowieka, który wstaje z siedzenia i bez pomocy prowadzi wszystkich do miejsca, w którym ma umrzeć. W tle tej transformacji stoi gaj Furii, święte miejsce nieubłaganych bogiń, które ścigają gwałcicieli związków krwi.

Chociaż Edyp, który zabił swojego ojca i poślubił matkę, jest oczywistym celem zemsty Furii, wchodzi do ich gaju na początku sztuki, pewien, że jest to miejsce spoczynku, które przewidział dla niego Apollo. Odwrócenia i paradoksy w sztuce mówią o walce, którą życie Edypa i akcja sztuki stawiają przed nami: w jaki sposób my, ludzie, podlegający ciągłym zmianom, znajdujemy stabilny grunt, na którym możemy stanąć i zdefiniować nasze moralne życie? Sofokles oferuje swoją sztukę jako świadectwo niezwykłej ludzkiej zdolności do wytrwania w tej walce.