Zbrodnia i kara

Opinie czytelników

Ogólnie rzecz biorąc, „Zbrodnia i kara” jest uważana za porywającą i głęboką klasykę literatury. Czytelnicy doceniają głęboką psychologiczną eksplorację postaci Dostojewskiego, w szczególności skonfliktowanego bohatera Raskolnikowa. Powieść kwestionuje idee moralności i ludzkiej natury na tle XIX-wiecznego rosyjskiego społeczeństwa.

** Ekscytująca i trzymająca w napięciu narracja, która urzeka czytelników. ** Głęboka charakterystyka psychologiczna, zwłaszcza Raskolnikowa. ** Bogata tematyczna eksploracja moralności, sumienia i ludzkiej natury. ** Styl pisania Dostojewskiego jest często chwalony za jego intensywność i złożoność. ** Skłania do głębokiej refleksji na tematy filozoficzne i egzystencjalne.

** Trudna w odbiorze ze względu na skomplikowany język i długie monologi wewnętrzne. ** Może być myląca ze względu na dużą liczbę postaci o skomplikowanych imionach. ** Niektórzy czytelnicy uważają, że historia jest gęsta i trudno się w nią zaangażować. ** Wiele postaci jest przedstawionych w negatywnym świetle, co może być przytłaczające. ** Wymaga znacznej determinacji i wysiłku, by w pełni docenić poruszane wątki.

(na podstawie 1459 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Crime and Punishment

Zawartość książki:

Pozornie dobrze uzasadnione usprawiedliwienie morderstwa rozpada się na kawałki, gdy morderca zostaje zmuszony do skonfrontowania się z prawdziwą naturą swojej zbrodni.

Po wielu przemyśleniach Rodion Raskolnikow stwierdza, że niektórzy wyjątkowi ludzie zasługują na prawo do wyjścia poza normalne prawo i porządek, aby dokonać trudnych czynów dla dobra innych, a nawet całej ludzkości. Uwięziony w rozpaczliwej biedzie, usprawiedliwia swój plan obrabowania i zabicia bogatego, niepopularnego lombardera, rozumując, że weźmie pieniądze, przeżyje i będzie robił dobre rzeczy dla innych. Straszliwy akt morderstwa i niepowstrzymana kaskada wydarzeń, które następują po nim, rzucają Raskolnikowa w koszmar niezrównoważenia psychicznego i moralnej udręki. Jedna sytuacja po drugiej uświadamia mu jego winę i pokazuje, że jego brutalny czyn doprowadził jedynie do zniszczenia i bólu. Niespodziewana wizyta rodziny i policjanta, który wydaje się żartobliwie, sardonicznie świadomy jego winy, stawiają Raskolnikowa w sytuacji, w której nie jest on w stanie stwierdzić, czy nawet przyznanie się do winy przyniesie mu odkupienie. Po raz pierwszy opublikowana w 1866 roku, Zbrodnia i kara jest jedną z najbardziej cenionych powieści wszechczasów i pozostaje niedościgniona pod względem przenikliwej psychologii i surowych spojrzeń na umysł targany moralnym zamętem i fundamentalnymi pytaniami o to, jak postępować właściwie.

Dzięki przyciągającej wzrok nowej okładce i profesjonalnemu składowi manuskryptu, to wydanie Zbrodni i kary jest zarówno nowoczesne, jak i czytelne.