Idiota

Opinie czytelników

Recenzje „Idioty” Dostojewskiego prezentują spolaryzowany odbiór, z niektórymi czytelnikami chwalącymi jego głębię i filozoficzne spostrzeżenia, podczas gdy inni uważają, że tempo jest powolne, a narracja niesatysfakcjonująca. Zmagania i złożoność postaci, zwłaszcza księcia Myszkina, rezonują z wieloma, łącząc go z własnymi doświadczeniami życiowymi Dostojewskiego. Jakość tłumaczenia i fizyczne wydania otrzymały uznanie za ich prezentację, ale czytelnicy napotkali wyzwania związane z imionami postaci i tempem.

⬤ Wysokiej jakości wydania z pięknym tłumaczeniem (chwalone tłumaczenie P&V).
⬤ Głębokie tematy filozoficzne i intrygujące dyskusje (dobre dla grup czytelniczych).
⬤ Silny rozwój postaci, szczególnie księcia Myszkina.
⬤ Bogate w szczegóły dialogi i podhistorie, które angażują czytelnika.
⬤ Niektórzy uważają, że tempo jest ekscytujące i wciągające, z istotną głębią filozoficzną i psychologiczną.

⬤ Powolne tempo i długie sekcje narracyjne, które niektórzy czytelnicy uznają za nużące.
⬤ Mylące imiona postaci i nadmierna długość prowadząca do trudności w śledzeniu fabuły.
⬤ Mieszane opinie na temat niektórych tłumaczeń, z komentarzami na temat niezręcznej lub niezgrabnej prozy.
⬤ Czytelnicy oczekujący narracji opartej na fabule mogą być rozczarowani skupieniem się na eksploracji postaci i dyskusjach filozoficznych.

(na podstawie 277 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Idiot

Zawartość książki:

„jedna z najbardziej zjadliwych, zniewalających i niezwykłych książek, jakie kiedykolwiek napisano; i bez wątpienia jedna z najwspanialszych”- A. C. Grayling (filozof, autor, magister New College of the Humanities)

"Powieści Dostojewskiego to kipiące wiry, wirujące burze piaskowe, wodospady, które syczą, gotują się i wciągają nas. Składają się wyłącznie i całkowicie z materii duszy. Wbrew naszej woli jesteśmy wciągani, wirowani, oślepieni, duszeni, a jednocześnie przepełnieni radosnym zachwytem. Nie ma bardziej ekscytującej lektury od Szekspira." - Virginia Woolf.

Dostojewski jest prawdziwym mistrzem powieści filozoficznej.

W postaci księcia Myszkina, Dostojewski, mistrz powieści filozoficznej, postawił sobie za zadanie przedstawienie „człowieka pozytywnie dobrego i pięknego”. Powieść bada konsekwencje umieszczenia tak wyjątkowej jednostki w centrum konfliktów, pragnień, namiętności i egoizmu światowego społeczeństwa, zarówno dla samego człowieka, jak i dla tych, z którymi się angażuje. Rezultatem jest, według A. C. Graylinga, „jedna z najbardziej przerażających, przekonujących i niezwykłych książek, jakie kiedykolwiek napisano; i bez wątpienia jedna z największych”.