Dom umarłych / Hazardzista

Opinie czytelników

Recenzje „Domu umarłych” i „Hazardzisty” Fiodora Dostojewskiego prezentują mieszankę podziwu dla wglądu Dostojewskiego w ludzką naturę i życie w więzieniu, wraz z pewną krytyką dotyczącą opakowania książki i wstępu zawierającego spoilery. Wielu recenzentów docenia głębię i psychologiczny wgląd w twórczość Dostojewskiego, podczas gdy inni wyrażają rozczarowanie niektórymi aspektami, takimi jak głębia lub jakość tego konkretnego wydania.

⬤ Szybka obsługa i brak problemów z dostawą.
⬤ Interesująca eksploracja człowieczeństwa i przestępczości, podkreślająca wspólne człowieczeństwo przestępców.
⬤ Unikalny styl pisania Dostojewskiego jest chwalony za głębię i prawdziwość.
⬤ Wnikliwe, autobiograficzne elementy „Domu umarłych” związane z więziennymi doświadczeniami Dostojewskiego.
⬤ „The Gambler” zapewnia wgląd w kompulsywny hazard i jego psychologiczny wpływ.
⬤ Pisarstwo jest opisywane jako ponadczasowe i pełne złożonych postaci.

⬤ Książka dotarła z uszkodzoną okładką.
⬤ Mylące zdjęcie okładki w porównaniu z otrzymanym produktem.
⬤ Wstęp zawiera poważne spoilery dotyczące kilku innych dzieł Dostojewskiego bez ostrzeżenia.
⬤ Niektórzy recenzenci stwierdzili, że „Hazardziście” brakuje głębi w porównaniu z bardziej obszernymi dziełami Dostojewskiego.
⬤ Kilka recenzji odzwierciedla znudzenie lub niezadowolenie z tempa lub stylu narracji książki.

(na podstawie 20 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The House of the Dead / The Gambler

Zawartość książki:

Przekład Constance Garnett ze wstępem Anthony'ego Briggsa.

Fascynacja Dostojewskiego załamaniem psychicznym i przemocą (20 morderstw w jego czterech głównych powieściach) opierała się na jego własnym życiu, a te dwa jednoznacznie autobiograficzne dzieła to potwierdzają.

Dom umarłych to fikcja, ale oparta na jego czteroletnim pobycie w syberyjskim więzieniu. Wykształcony człowiek z wyższych sfer zostaje skazany na życie wśród przestępców i brutalnych strażników, z arbitralnymi karami, kiepskim jedzeniem, obrzydliwymi warunkami życia, ciężką pracą i wieloma chłostami. Jakimś cudem udaje mu się uniknąć goryczy i wyrzutów sumienia; wiara w ludzkość przetrwała. Dzięki szerokiemu wachlarzowi charakterystyki, wyczuciu szczegółów i silnemu zainteresowaniu narracją, dzieło to wciąż może szokować, bawić i inspirować.

W Hazardziście obserwujemy rosyjską społeczność w niemieckim uzdrowisku. Przyciągnięty do kasyna, Alexey ma obsesję na punkcie ruletki. W trzymającej w napięciu historii, pełnej psychologicznego zainteresowania, jego rosnąca mania przyćmiewa nawet jego zainteresowanie Poliną, bohaterką o demonicznej i tętniącej życiem seksualności. Sam Dostojewski został uratowany przed podobną obsesją na punkcie hazardu przez młodą stenografkę, która spisała tę pracę pod jego dyktando, a wkrótce potem poślubiła go.