Diabły

Opinie czytelników

Książka „Diabły” Fiodora Dostojewskiego to wymagająca, ale satysfakcjonująca lektura, która porusza tematy rewolucji, społeczeństwa i kondycji ludzkiej. Podczas gdy wielu czytelników docenia jej głębię i znaczenie dla współczesnych zagadnień, niektórzy napotkali problemy z wydaniem, które otrzymali, takie jak brakujące strony i nieautoryzowane okładki.

Bogaty rozwój postaci, głęboka treść tematyczna istotna dla bieżących wydarzeń, wciągająca narracja z humorem i filozofią, niedroga cena za długą klasyczną powieść, dostępne dobre tłumaczenie.

Trudna lektura ze względu na złożoność i rosyjskie nazwy, problemy z brakującymi stronami w niektórych wydaniach, nieautoryzowane okładki, potencjalnie mylące francuskie odniesienia bez angielskich adnotacji.

(na podstawie 28 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Devils

Zawartość książki:

Przetłumaczone przez Constance Garnett ze wstępem A. D. P. Briggsa.

W 1869 roku młody Rosjanin został uduszony, postrzelony w głowę i wrzucony do stawu. Jego zbrodnia? Chęć opuszczenia małej grupy gwałtownych rewolucjonistów, od których się odciął. Dostojewski bierze tę prawdziwą katastrofę jako temat i kulminację Diabłów, tytuł, który odnosi się do samych młodych radykałów, a także do materialistycznych idei, które opanowały umysły wielu myślących ludzi rosyjskiego społeczeństwa w tym czasie.

Satyryczne portrety rewolucjonistów, z ich naiwnością, niedorzeczną bezmyślnością i gotowością do mordowania i niszczenia, mogą wydawać się przesadzone - dopóki nie weźmiemy pod uwagę ich aż nazbyt rozpoznawalnych potomków w realnym świecie. Kluczowa postać w powieści jest jednak poza polityką. Nikolay Stavrogin, kolejny produkt szalonego racjonalizmu, wykorzystuje swoją charyzmę z bezwzględnym autorytetem i całkowitą amoralnością. Jego nieszczęście zostaje wyjaśnione, gdy przyznaje się do makabrycznej zbrodni seksualnej - w rozdziale długo stłumionym przez cenzurę.

Ten proroczy opis współczesnej moralności i polityki, z pięćdziesięcioma postaciami, niesamowitymi wydarzeniami i ambitnymi ideami, jest postrzegany przez niektórych krytyków jako arcydzieło Dostojewskiego.