W pączkującym gaju: Zagadkowe oblicza miłości i obsesji - sensacyjne arcydzieło literatury współczesnej (In Search of Lost Time S

Opinie czytelników

„Wspomnienie rzeczy minionych” Prousta (a konkretnie drugi tom) słynie z bogatych opisów i głębokiego wglądu w społeczeństwo francuskie z początku XX wieku. Choć książka ta trafia do wielu czytelników, wciągając ich w nostalgię i złożone studia postaci, inni uważają ją za trudną i nużącą. Styl pisania jest zarówno chwalony za piękno, jak i krytykowany za złożoność, co prowadzi do mieszanych recenzji dotyczących czytelności i zaangażowania. Pojawiły się również problemy z wydaniami i tłumaczeniami, które wpływają na ogólne wrażenia z gry.

⬤ Żywe i wciągające opisy Francji z początku XX wieku.
⬤ Wnikliwe studia postaci i głęboka eksploracja psychologiczna.
⬤ Wysoko oceniany styl literacki i język.
⬤ Polecana dla osób zainteresowanych historią i kulturą Francji.

⬤ Złożony i wymagający styl pisania może zniechęcić niektórych czytelników.
⬤ Niektórzy uważają, że narracja przeciąga się i staje się nużąca.
⬤ Problemy z konkretnymi wydaniami, w tym błędy ortograficzne i słabe opakowanie audiobooków.
⬤ Nie tak wciągająca dla czytelników niezaznajomionych z kontekstem kulturowym.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Within a Budding Grove: The Puzzling Facets of Love and Obsession - The Sensational Masterpiece of Modern Literature (In Search of Lost Time S

Zawartość książki:

Within a Budding Grove pięknie analizuje złożone relacje między nastolatkami, których bezimienny młody narrator zaczyna być świadkiem wokół siebie, w tym pierwsze bóle miłości i żarliwe młodzieńcze pragnienia. Ale przede wszystkim zgłębia przepaść nie do pokonania między dziecięcą niewinnością a rozczarowaniem dorosłością.

Powieść miała zostać opublikowana w 1914 roku, ale została opóźniona z powodu wybuchu I wojny światowej. Po opublikowaniu powieść została nagrodzona Prix Goncourt w 1919 roku. "Moja matka, kiedy po raz pierwszy przyszliśmy na kolację do pana de Norpois, wyraziła żal, że profesora Cottarda nie ma w domu, a ona sama przestała widywać Swanna, ponieważ jedno z nich mogło pomóc rozbawić starego ambasadora..." Marcel Proust (1871-1922) był francuskim powieściopisarzem, krytykiem i eseistą najbardziej znanym ze swojej monumentalnej powieści la Recherche du Temps Perdu (1913-1927).

Przez angielskich krytyków i pisarzy uważany jest za jednego z najbardziej wpływowych autorów XX wieku. Charles Kenneth Scott Moncrieff (1889-1930) był szkockim pisarzem, najbardziej znanym z angielskiego tłumaczenia większości powieści Prousta la recherche du temps perdu, którą opublikował pod szekspirowskim tytułem Remembrance of Things Past.