Swann's Way, W poszukiwaniu straconego czasu (Deluxe Library Binding)

Opinie czytelników

Swann's Way, pierwszy tom epopei Prousta „W poszukiwaniu straconego czasu”, to pięknie napisana, ale wymagająca lektura, pełna szczegółowych obserwacji i długiej prozy. Przyciąga zarówno podziw, jak i frustrację czytelników, z których niektórzy chwalą jego zawiłe studia postaci i wnikliwą prozę, podczas gdy inni krytykują jego powolne tempo i postrzegany brak postępu fabuły. Ostatnie angielskie tłumaczenia, zwłaszcza autorstwa Lydii Davis i Williama C. Cartera, są znane ze swojej czytelności i wierności oryginalnemu tekstowi.

⬤ Znakomita proza z pięknymi obrazami i językiem.
⬤ Głębokie studia postaci, które oferują psychologiczny wgląd.
⬤ Wciągające tematy miłości, pamięci i ludzkiej kondycji.
⬤ Najnowsze tłumaczenia są bardziej przystępne i wierne francuskiemu oryginałowi.
⬤ Oferuje medytacyjne doświadczenie czytelnicze, które nagradza cierpliwych czytelników.

⬤ Niezwykle długa, ze złożonymi, długimi zdaniami, które mogą być nużące.
⬤ Powolne tempo z sekcjami, które wydają się nie rozwijać narracji.
⬤ Nie nadaje się dla czytelników szukających szybkiej fabuły lub tradycyjnych wątków.
⬤ Niektórzy uważają, że jest to trudne lub przytłaczające, szczególnie jeśli chodzi o uchwycenie niuansów tematów Prousta.
⬤ Krytycy twierdzą, że książka mogłaby zyskać na ściślejszej edycji, ponieważ jej fragmenty mogą być powtarzalne.

(na podstawie 545 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Swann's Way, In Search of Lost Time (Deluxe Library Binding)

Zawartość książki:

Narrator jest wrażliwym młodym mężczyzną, który pragnie zostać pisarzem, a jego tożsamość pozostaje niejasna. W dzieciństwie jego lęk przed opuszczeniem matki w nocy i próby zmuszenia jej, by przyszła i pocałowała go na dobranoc, zakończyły się spektakularnym sukcesem, gdy ojciec zasugerował, by matka została z nim na noc.

Niepokój Narratora prowadzi do manipulacji, podobnie jak manipulacja stosowana przez jego chorą ciotkę Leonie i wszystkich kochanków w całej książce, którzy używają tych samych metod drobnej tyranii, aby manipulować i posiadać swoich bliskich. Droga Swanna jest uważana za najwybitniejsze dzieło Marcela Prousta, znane zarówno ze swojej długości, jak i tematu mimowolnej pamięci, czego najsłynniejszym przykładem jest "epizod madeleine", który pojawia się na początku pierwszego tomu. Chociaż w dziele występuje szereg symboli, rzadko są one definiowane poprzez wyraźne "klucze" prowadzące do moralnych, romantycznych lub filozoficznych idei.

Znaczenie tego, co się dzieje, jest często umieszczane w pamięci lub w wewnętrznej kontemplacji tego, co zostało opisane. Skupienie się na relacji między doświadczeniem, pamięcią i pisaniem oraz radykalne odrzucenie zewnętrznej fabuły stały się podstawą współczesnej powieści, ale w 1913 roku były prawie niespotykane.