Ocena:
Swann's Way, pierwszy tom cyklu Prousta W poszukiwaniu straconego czasu, to złożona i głęboko filozoficzna powieść, która wywołuje silne reakcje czytelników. Podczas gdy wielu docenia jej znakomitą prozę i głębokie spojrzenie na miłość, pamięć i społeczeństwo, inni uważają jej długość i zawiły styl za trudne i nużące.
Zalety:⬤ Piękna i skomplikowana proza, która oddaje subtelności ludzkich emocji i wspomnień.
⬤ Wciągające studia postaci i filozoficzne rozważania.
⬤ Bogate obrazy i zmysłowe szczegóły, które przenoszą czytelników do narracji.
⬤ Oferuje głęboką eksplorację tematów takich jak miłość, tęsknota i pamięć.
⬤ Polecana przez wielu jako klasyczne dzieło literatury modernistycznej.
⬤ Najnowsze tłumaczenie jest chwalone za przejrzystość i wierność oryginałowi.
⬤ Długie i często gęste zdania, które mogą frustrować czytelników.
⬤ Niektóre fragmenty książki mogą wydawać się powolne i pozbawione akcji.
⬤ Wymaga cierpliwości i zaangażowania w uważne czytanie, aby zrozumieć niuanse.
⬤ Nie wszyscy czytelnicy docenią filozoficzną głębię, uznając niektóre sekcje za nużące lub zbyt rozbudowane.
⬤ Styl narracji może nie przypaść do gustu osobom przyzwyczajonym do bardziej konwencjonalnych opowieści.
(na podstawie 545 opinii czytelników)
Swann's Way: Remembrance of Things Past, Volume One
Z dosłownego francuskiego, In Search of Lost Time, po raz pierwszy przetłumaczona na angielski jako Remembrance of Things Past, a czasami określana po francusku jako La Recherche (The Search), to powieść w siedmiu tomach autorstwa francuskiego pisarza Marcela Prousta. To dzieło z początku XX wieku jest jego najbardziej znanym dziełem, znanym zarówno ze swojej długości, jak i tematu mimowolnej pamięci.
Najbardziej znanym przykładem jest „epizod madeleine”, który pojawia się na początku pierwszego tomu. Powieść zyskała sławę w języku angielskim w tłumaczeniach C.K. Scotta Moncrieffa i Terence'a Kilmartina jako Remembrance of Things Past.
W poszukiwaniu straconego czasu podąża za wspomnieniami narratora z dzieciństwa i doświadczeń w dorosłym życiu pod koniec XIX wieku i na początku XX wieku we Francji z wyższych sfer, jednocześnie zastanawiając się nad utratą czasu i brakiem znaczenia w świecie. Powieść zaczęła nabierać kształtów w 1909 roku.
Proust kontynuował pracę nad nią aż do ostatniej choroby w 1922 roku, która zmusiła go do przerwania pracy. Proust wcześnie ustalił strukturę, ale nawet po początkowym ukończeniu tomów nadal dodawał nowy materiał i redagował jeden tom po drugim w celu publikacji.
Ostatnie trzy z siedmiu tomów zawierają niedopatrzenia i fragmentaryczne lub niedokończone fragmenty, ponieważ istniały tylko w formie szkicu w chwili śmierci autora; publikacja tych części była nadzorowana przez jego brata Roberta.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)