Pisma Kierkegaarda, VI, tom 6: Bojaźń i drżenie/Powtórzenie

Opinie czytelników

Opinie użytkowników książki „Bojaźń i drżenie” podkreślają jej głęboką eksplorację wiary, indywidualności i dylematów etycznych, przed którymi stanął Abraham w biblijnej historii ofiary Izaaka. Czytelnicy doceniają głębokie filozoficzne spostrzeżenia Kierkegaarda, złożoność wiary i odpowiedzialności etycznej oraz osobisty charakter relacji z Bogiem. Wielu z nich zauważa jednak, że tekst może być trudny do zrozumienia i może nie spełniać oczekiwań pod względem stanu fizycznego po zakupie.

⬤ Głęboka eksploracja wiary i indywidualności.
⬤ Filozoficzne spostrzeżenia, które rzucają wyzwanie konwencjonalnemu myśleniu.
⬤ Wciągająca narracja skupiająca się na dylemacie Abrahama, który rezonuje ze współczesnymi czytelnikami.
⬤ Dostępne nowe wydania o wysokiej jakości, z pomocnym kontekstem zawartym w serii.
⬤ Może głęboko zmienić spojrzenie na wiarę i etykę.

⬤ Trudna do zrozumienia bez wcześniejszej znajomości filozofii.
⬤ Recenzje wspominają o złym stanie fizycznym niektórych wydań (zużyte okładki, oznaczenia biblioteczne).
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że tłumaczenie i jakość oprawy są niewystarczające.
⬤ Tekst jest ciężki i gęsty, wymaga uważnego, powolnego czytania.

(na podstawie 22 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Kierkegaard's Writings, VI, Volume 6: Fear and Trembling/Repetition

Zawartość książki:

Przedstawione tutaj w nowym przekładzie, z historycznym wprowadzeniem tłumaczy, Bojaźń i drżenie oraz Powtórzenie są najbardziej poetyckimi i osobistymi z pseudonimowych pism S ren Kierkegaarda.

Opublikowane w 1843 roku i napisane odpowiednio pod imionami Johannes de Silentio i Constantine Constantius, książki te pokazują transmutację Kierkegaarda z osobistego w lirycznie religijny. Punktem wyjścia dla każdego utworu jest zerwanie przez Kierkegaarda zaręczyn z Regine Olsen - jego poświęcenie dla tej pojedynczej osoby.

Od tego momentu Fear and Trembling staje się eksploracją wiary, która wykracza poza to, co etyczne, jak w przypadku gotowości Abrahama do poświęcenia swojego syna Izaaka na rozkaz Boga. Ta wiara, która trwa w obliczu absurdu, zostaje ostatecznie nagrodzona zwrotem wszystkiego, co wierny jest gotów poświęcić. Powtórzenie omawia najgłębsze implikacje jedności osobowości i tożsamości w ramach zmiany, zaczynając od ironicznej historii młodego poety, który nie może spełnić etycznych roszczeń swojego zaangażowania z powodu możliwych konsekwencji jego małżeństwa.

Poeta ostatecznie rozpacza z powodu powtórzenia (odnowienia) w sferze etycznej, podobnie jak jego doradca i przyjaciel Konstancjusz w sferze estetycznej. Książka kończy się sugestią Konstancjusza o trzecim rodzaju powtórzenia - w sferze religijnej.