Dziennik uwodziciela

Opinie czytelników

Recenzje książki „The Seducer's Diary” chwalą jej złożoną narrację i przedstawienie egzystencjalnych tematów, szczególnie związanych z uwodzeniem i życiem estetycznym. Czytelnicy uważają, że jest to wciągająca lektura z piękną prozą, choć niektórzy wyrażają obawy, że praca została przedstawiona poza kontekstem większego dzieła Kierkegaarda „Albo albo”.

Narracja jest żywa i wciągająca, dostarczając głębokich filozoficznych spostrzeżeń na temat uwodzenia i życia estetycznego. Wielu czytelników uważa ją za arcydzieło i chwali jej emocjonalną głębię, metafory i prowokujący do myślenia charakter. Tłumaczenie Hong jest również znane ze swojej poetyckiej jakości.

Niektórzy czytelnicy krytykowali, że książka nie powinna być czytana w izolacji i powinna być rozumiana w kontekście „Albo/Or”. Istnieją obawy, że portret uwodziciela błędnie przedstawia poglądy Kierkegaarda. Ponadto pojawiły się skargi dotyczące nieprawidłowo wydrukowanych fizycznych kopii książki.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Seducer's Diary

Zawartość książki:

"W rozległej literaturze miłosnej Dziennik uwodziciela jest zawiłą ciekawostką - gorączkowo intelektualną próbą zrekonstruowania erotycznej porażki jako pedagogicznego sukcesu, rany zamaskowanej jako przechwałka" - zauważa John Updike w przedmowie do narracji Sorena Kierkegaarda.

Praca ta, rozdział z pierwszego dużego tomu Kierkegaarda, Either/Or, wywodzi się z jego relacji z narzeczoną, Regine Olsen. Kierkegaard zakochał się w tej młodszej o dziesięć lat kobiecie, oświadczył się jej, ale rok później zerwał zaręczyny.

Wydarzenie to miało głęboki wpływ na Kierkegaarda. Olsen stała się dla niego muzą, co zaowocowało zalewem tomów. Jego próba naprawienia na piśmie tego, co uważa za błąd w jego związku z Olsen, nauczyła go sekretu "komunikacji pośredniej".

Dziennik uwodziciela staje się więc próbą Kierkegaarda, by przedstawić siebie jako łajdaka, a tym samym ułatwić jej zerwanie. W tym intensywnym dziele Kierkegaard rozważa kwestie małżeństwa, etyki i estetyki, strachu i, w coraz większym stopniu, surowości chrześcijaństwa.