Bojaźń i drżenie: Nowe tłumaczenie

Opinie czytelników

Recenzje książki „Bojaźń i drżenie: A New Translation” podkreślają duże uznanie dla filozoficznych spostrzeżeń Kierkegaarda i jakości nowego tłumaczenia Kirmmse. Jednak wspominają również o wadach związanych z fizyczną jakością książki i trudnościami, jakie niektórzy mogą mieć z zaangażowaniem się w stylistyczne podejście Kierkegaarda.

⬤ Tłumaczenie Kirmmse'a jest chwalone za jasność składni, dobór słów i ogólną ekspresję w porównaniu z innymi tłumaczeniami.
⬤ Książka jest uznawana za głęboką eksplorację wiary i filozoficznej głębi Kierkegaarda, co czyni ją wartościową lekturą dla tych, którzy szukają głębszego zrozumienia indywidualnej duszy i jej relacji z Bogiem.

⬤ Fizyczna jakość książki jest niska; co najmniej jeden egzemplarz miał problem z oprawą.
⬤ Pisarstwo Kierkegaarda może być nużące i rozwlekłe, potencjalnie zrażając czytelników, którzy wolą bardziej bezpośrednie lub zwięzłe argumenty.
⬤ Niektórzy czytelnicy wyrażają frustrację z powodu braku podglądu przetłumaczonego tekstu, co utrudnia ocenę jakości nowego tłumaczenia.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Fear and Trembling: A New Translation

Zawartość książki:

Po raz pierwszy opublikowana w 1843 roku pod pseudonimem Johannes de silentio ("Jan od Ciszy"), bogato rezonująca Bojaźń i drżenie Sorena Kierkegaarda przez pokolenia była kluczowym tekstem w historii filozofii moralnej, inspirując takich luminarzy sztuki i filozofii jak Edvard Munch, W.H. Auden, Walter Benjamin i egzystencjalista Jean-Paul Sartre. Teraz, w erze ogromnej niepewności, znany badacz Kierkegaarda Bruce H. Kirmmse w wymowny sposób przedstawia to klasyczne dzieło nowemu pokoleniu czytelników.

Opowiadając biblijną historię związania Izaaka, Bojaźń i drżenie objaśnia mękę Abrahama, któremu Bóg nakazał poświęcić własnego syna w wyjątkowej próbie wiary. Zniesmaczony pewnością siebie w swoim wieku, Kierkegaard bada paradoks leżący u podstaw decyzji Abrahama, by pozwolić, by jego obowiązek wobec Boga miał pierwszeństwo przed obowiązkami wobec rodziny. Jak wyjaśnia narrator Kierkegaarda, historia ta przedstawia trudność, która nie jest często brana pod uwagę - a mianowicie, że po zakończeniu męki i oszczędzeniu Izaaka w ostatniej chwili, Abraham jest w stanie przyjąć go ponownie i żyć normalnie, a nawet radośnie, przez resztę swoich dni. Niemal niewytłumaczalne jest to, że "Abraham miał wiarę i nie wątpił".

Zręcznie śledząc wątki autobiograficzne, które przewijają się w całym dziele, Kirmmse początkowo, w swoim przejrzystym i wciągającym wstępie, demistyfikuje fikcyjnego narratora Kierkegaarda, Johannesa de silentio, rysując paralele między gotowością Abrahama do poświęcenia syna a osobistymi "ofiarami" autora. Ostatecznie jednak Kirmmse ukazuje Fear and Trembling jako zaciekle polemiczny tom, mający sprowokować czytelnika do zastanowienia się nad tym, co właściwie oznacza słowo "wiara" i czy ci, którzy uważają się za "prawdziwie wierzących", rzeczywiście nimi są.

Z żywiołowością prawie nigdy wcześniej nie widzianą w języku angielskim i "niezrównanym zrozumieniem zawiłości procesu pisania Kierkegaarda" (Gordon Marino), Kirmmse definitywnie demonstruje tutaj trwałą moc Kierkegaarda do oświetlania straszliwego cudu wiary.