Boska komedia Dantego Alighieri: tom 2: Purgatorio

Opinie czytelników

Recenzje chwalą tłumaczenie Sinclaira dzieła Dantego za jego czytelność, wierność oryginalnemu językowi włoskiemu i pomocne notatki uzupełniające. Pojawiają się jednak skargi dotyczące nieprawidłowego blurba związanego z książką na Amazon i niezadowolenie z formatu otrzymanego wydania.

⬤ Wysokiej jakości tłumaczenie, które jest łatwe do odczytania.
⬤ Włoski tekst na pierwszej stronie i pomocne eseje wyjaśniające dla każdego canto.
⬤ Dobrze przyjęty przez czytelników, którzy doceniają badania naukowe i komentarze.
⬤ Szybka wysyłka i dokładny opis produktu od sprzedawców.

⬤ Błędny opis na Amazonie mylący tłumaczenie Sinclaira z tłumaczeniem Mandelbauma.
⬤ Niektórzy recenzenci otrzymali gorsze wydanie zamiast oczekiwanej wersji w twardej oprawie.
⬤ Potencjalne problemy z formatowaniem wydań, które nie pasują do istniejących kolekcji.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Divine Comedy of Dante Alighieri: Volume 2: Purgatorio

Zawartość książki:

Na początku XIII wieku Dante Alighieri postanowił napisać trzy tomy, które składają się na Boską komedię. Purgatorio jest drugim tomem w tym zbiorze i rozpoczyna się od Dantego-poety przedstawiającego Dantego-pielgrzyma wychodzącego z otchłani piekła.

Podobnie jak Inferno (34 kanty), ten tom jest podzielony na 33 kanty, napisane w tercetach (grupach po 3 linie). Angielska proza jest ułożona w tercety, aby ułatwić korespondencję z wersetową formą języka włoskiego na drugiej stronie, umożliwiając czytelnikowi śledzenie obu języków wiersz po wierszu. Starając się uchwycić specyfikę oryginalnego języka Dantego, niniejsze tłumaczenie dąży do dosłowności i rzuca nowe światło na kształt wiersza.

Ponownie tekst Purgatorio jest zgodny z La Commedia secondo l'antica vulgata Petrocchiego, ale redaktor odszedł od odczytań Petrocchiego w kilku przypadkach, nieco większych niż w poprzednim Inferno, nie bez uwzględnienia ostatnich krytycznych odczytań Komedii przez uczonych takich jak Lanza (1995, 1997) i Sanguineti (2001). Tak jak poprzednio, interpunkcja Petrocchiego została rozjaśniona i zastosowano się do amerykańskich norm.

Jednakże, bez żadnych pretensji do bycia "krytycznym", prezentowany tutaj tekst ma charakter wyborczy i nie będąc przekonanym o wyłącznym autorytecie jakiegokolwiek manuskryptu, redaktor czuł się wolny w przyjmowaniu odczytań z różnych gałęzi stemma. Jednym z ważniejszych dodatków do tego drugiego tomu są notatki, w których znajduje się Intercantica - sekcja dla każdego canto, która omawia jego związek z Inferno i która ułatwi czytelnikowi powiązanie różnych części Komedii jako całości.