Sztuki Antoniego Czechowa, seria druga

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają ponadczasową jakość sztuk Czechowa, podkreślając ich piękno i głębię, podczas gdy niektóre krytyki wskazują na kwestie tłumaczenia i wyzwania związane z dostępnością w wydaniu elektronicznym.

Klasyczne dzieła jednego z największych dramaturgów, wolne od literówek, przyjemna lektura, zabawne i głębokie spojrzenie na ludzką psychologię, historycznie ważne tematy, wartość nostalgiczna i ogólnie dobrze złożone.

Problemy z tłumaczeniem niektórych zwrotów, brak adnotacji dotyczących odniesień kulturowych, wyzwania związane z nawigacją w ebooku (brak spisu treści) i przestarzałe transliteracje.

(na podstawie 51 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Plays by Anton Chekhov, Second Series

Zawartość książki:

Anton Pawłowicz Czechow (29 stycznia 1860 - 15 lipca 1904) był rosyjskim dramaturgiem i autorem opowiadań, który jest uważany za jednego z największych pisarzy krótkiej beletrystyki w historii. Jego kariera dramatopisarska zaowocowała czterema klasykami, a jego najlepsze opowiadania są wysoko cenione przez pisarzy i krytyków. Wraz z Henrykiem Ibsenem i Augustem Strindbergiem, Czechow jest często określany jako jedna z trzech najważniejszych postaci w narodzinach wczesnego modernizmu w teatrze. Czechow praktykował jako lekarz przez większość swojej kariery literackiej: "Medycyna jest moją prawowitą żoną", powiedział kiedyś, "a literatura jest moją kochanką".

Czechow zrezygnował z teatru po przyjęciu Mewy w 1896 roku, ale sztuka została wznowiona z uznaniem w 1898 roku przez Moskiewski Teatr Artystyczny Konstantego Stanisławskiego, który następnie wyprodukował również Wujaszka Wanię Czechowa i miał premierę jego dwóch ostatnich sztuk, Trzech sióstr i Wiśniowego sadu. Te cztery dzieła stanowią wyzwanie zarówno dla zespołu aktorskiego, jak i dla publiczności, ponieważ zamiast konwencjonalnej akcji Czechow oferuje "teatr nastroju" i "życie zanurzone w tekście".

Czechow początkowo pisał opowiadania, aby zarabiać pieniądze, ale wraz ze wzrostem ambicji artystycznych wprowadził innowacje formalne, które wpłynęły na ewolucję współczesnego opowiadania. Nie przepraszał za trudności, jakie sprawiało to czytelnikom, nalegając, by rolą artysty było zadawanie pytań, a nie odpowiadanie na nie. (wikipedia.org)