Ocena:
Ogólnie rzecz biorąc, recenzje tłumaczenia Republiki Platona autorstwa Jowetta podkreślają jego przystępność i głębię wglądu, a wielu czytelników znajduje wartość w przedstawionych dyskusjach filozoficznych. Podczas gdy niektórzy chwalą jego czytelność i ponadczasową aktualność tematów, inni zauważają wyzwania, takie jak gęsta proza i brakujące treści w niektórych wydaniach.
Zalety:⬤ Wnikliwa i prowokująca do myślenia treść, która poprawia zrozumienie zachodniej filozofii i zarządzania.
⬤ Tłumaczenie Jowetta jest chwalone za przystępność i poetyckość.
⬤ Czytelnicy znajdą ponadczasowe znaczenie w dyskusjach na temat sprawiedliwości i społeczeństwa.
⬤ Wciągająca dla osób niezaznajomionych z filozofią, może służyć jako wprowadzenie.
⬤ Wielu chwali książkę jako lekturę obowiązkową i docenia jej historyczne znaczenie.
⬤ W niektórych wydaniach brakuje treści, co przeszkadza w czytaniu.
⬤ Proza może być gęsta i rozwlekła, co sprawia, że niektórym czytelnikom trudno jest w pełni zaangażować się w lekturę.
⬤ Obszerne wprowadzenie może rozpraszać lub opóźniać dostęp do głównego tekstu.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznają części dialogów za powtarzalne lub zbyt złożone.
⬤ Nie wszystkim może przypaść do gustu, niektórzy uznają ją za nudną lub trudną do zrozumienia.
(na podstawie 537 opinii czytelników)
The Republic
W Republice Sokrates dyskutuje z różnymi Ateńczykami i obcokrajowcami na temat znaczenia sprawiedliwości i tego, czy sprawiedliwy człowiek jest szczęśliwszy od niesprawiedliwego. Rozważa naturę istniejących reżimów, a następnie proponuje serię hipotetycznych miast do porównania, których kulminacją jest Kallipolis, utopijne miasto-państwo rządzone przez klasę filozofów-królów. Omawiają także starzenie się, miłość, teorię form, nieśmiertelność duszy oraz rolę filozofa i poezji w społeczeństwie.
Republika jest ogólnie umieszczana w środkowym okresie dialogów Platona. Jednak rozróżnienie między tą grupą a wczesnymi dialogami nie jest tak wyraźne, jak rozróżnienie między późnymi dialogami a wszystkimi innymi. Niemniej jednak, dzięki swoim odrębnym metodologiom, Ritter, Arnim i Baron zgodzili się, że Republika została dobrze wyodrębniona, wraz z Parmenidesem, Fajdrosem i Tezeuszem.
Uważa się jednak, że pierwsza księga Republiki, która ma wiele cech wspólnych z wcześniejszymi dialogami, została pierwotnie napisana jako osobne dzieło. Następnie dołączono do niej pozostałe księgi, być może z modyfikacjami w stosunku do oryginału pierwszej księgi.
