Apologia

Opinie czytelników

Recenzje prezentują mieszankę uznania dla jakości literackiej, humoru i filozoficznych spostrzeżeń dzieł Oscara Wilde'a i Platona, szczególnie w odniesieniu do „Idealnego męża” i dialogów Sokratesa, jednocześnie podkreślając kwestie związane z jakością tłumaczenia i czytelnością.

Wielu recenzentów chwaliło humor i dowcip Oscara Wilde'a, nazywając go jedną z najzabawniejszych komedii i pochwalając rozwój jego postaci. Podobnie podkreślano głębię i znaczenie dyskursu filozoficznego przypisywanego Sokratesowi, a niektóre tłumaczenia zostały zauważone za skuteczne przekazywanie przekonań i myśli Sokratesa. Wielu uznało te dzieła za ponadczasowe klasyki, które warto przeczytać.

Niektóre tłumaczenia i konkretne wydania zostały skrytykowane za słabe formatowanie i brak analizy, co prowadzi do zamieszania, szczególnie w dialogu Sokratesa. Ponadto kilku recenzentów uznało czytanie sztuk za trudne, zwłaszcza jeśli byli bardziej przyzwyczajeni do formatów powieści. Pojawiły się również obawy dotyczące niektórych wydań, w których brakowało informacji o tłumaczeniu, co skutkowało rekomendacją innych wersji.

(na podstawie 38 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Apology

Zawartość książki:

Apologia Sokratesa autorstwa Platona to dialog sokratejski, który przedstawia mowę samoobrony prawnej, którą Sokrates przedstawił podczas procesu o bezbożność i korupcję w 399 r. p.n.e.. W szczególności Apologia Sokratesa jest obroną przed "niewiarą w bogów, w których wierzy miasto, ale w inne daimonia, które są nowością" dla Aten.

Wśród głównych źródeł dotyczących procesu i śmierci filozofa Sokratesa (469-399 pne), Apologia Sokratesa jest dialogiem przedstawiającym proces i jest jednym z czterech dialogów sokratejskich, wraz z Eutyfronem, Fajdrosem i Krytem, w których Platon szczegółowo opisuje ostatnie dni filozofa Sokratesa.

Apologia Sokratesa, autorstwa filozofa Platona (429-347 p.n.e.), była jedną z wielu wyjaśniających apologii dotyczących obrony prawnej Sokratesa przed oskarżeniami o korupcję i bezbożność.

Większość apologii została opublikowana w dekadzie po Procesie Sokratesa (399 p.n.e.). 3) Jako taka, Platońska Apologia Sokratesa jest wczesną filozoficzną obroną Sokratesa, przedstawioną w formie dialogu sokratejskiego. Chociaż Arystoteles sklasyfikował ją później jako gatunek fikcji, 4) nadal jest użytecznym źródłem historycznym na temat filozofa Sokratesa (469-399 pne).

Z wyjątkiem dwóch dialogów Sokratesa z Meletusem, dotyczących natury i logiki jego oskarżeń o bezbożność, tekst Apologii Sokratesa jest w perspektywie pierwszej osoby i głosem filozofa Sokratesa (24d-25d i 26b-27d). Co więcej, podczas procesu, w swojej mowie samoobrony, Sokrates dwukrotnie wspomina, że Platon jest obecny na procesie (34a i 38b).