Ocena:

Recenzje „Republiki” Platona podkreślają szereg opinii na temat jej głębi, aktualności i dostępności. Wielu czytelników uznało ją za wnikliwą i istotną dla współczesnego społeczeństwa, szczególnie w zrozumieniu różnych form rządów i filozofii. Niektórzy jednak zwrócili uwagę na jej gęstą naturę i wymagającą prozę, która może zniechęcić zwykłych czytelników. Tłumaczenie Jowetta otrzymało pochwały za przejrzystość, podczas gdy tłumaczenie Griffitha było szanowane za rygor naukowy.
Zalety:Wielu czytelników doceniło wgląd w filozofię i zarządzanie, wskazując, że książka zapewnia kompleksowe zrozumienie zachodniego społeczeństwa. Tłumaczenia, w szczególności Jowetta, były chwalone za to, że są czytelne i wciągające. Poruszane tematy były postrzegane jako ponadczasowe i wciąż mające zastosowanie do współczesnych zagadnień, co czyni książkę ważną lekturą dla osób zainteresowanych filozofią lub etyką.
Wady:Kilku recenzentów wspomniało o gęstej i złożonej naturze książki, co czyni ją trudną, szczególnie dla tych, którzy nie są dobrze zorientowani w filozofii. Niektórzy uznali wstęp za zbyt długi, a format dialogu za męczący. Pojawiły się również doniesienia o brakujących stronach w jednym z wydań, co frustrowało niektórych czytelników.
(na podstawie 537 opinii czytelników)
The Republic
Niektóre dialogi Platona mają tak różny charakter, że ich związek z innymi dialogami nie może być określony z jakimkolwiek stopniem pewności. Theaetetus, podobnie jak Parmenides, ma punkty podobieństwa zarówno z jego wcześniejszymi, jak i późniejszymi pismami.
Doskonałość stylu, humor, dramatyczne zainteresowanie, złożoność struktury, płodność ilustracji, zmiana punktów widzenia są charakterystyczne dla jego najlepszego okresu autorstwa. Próżne poszukiwania, negatywne wnioski, postać położnych, ciągłe wyznawanie ignorancji ze strony Sokratesa, również noszą piętno wczesnych dialogów, w których oryginalny Sokrates nie jest jeszcze Platonizowany.
Gdybyśmy nie mieli innych wskazówek, bylibyśmy skłonni połączyć Theaetetus z Apologią i Fajdrosem, a może nawet z Protagorasem i Laches. Ale kiedy przechodzimy od stylu do badania tematu, śledzimy raczej związek z późniejszymi niż z wcześniejszymi dialogami.