Poranek ekstazy: wiersze wybrane

Oryginalny tytuł:

Morning of Ecstasy: Selected Poems

Zawartość książki:

ARTHUR RIMBAUD: PORANEK EKSTAZY: WYBRANE WIERSZE.

Zredagowane i przetłumaczone przez Andrew Jary'ego.

Ilustrowane, z nowo poprawionym tekstem do tego wydania.

Z francuskim tekstem i angielskim tłumaczeniem.

Te nowe wersje przejmującego liryzmu zachwycą miłośników poezji. Andrew Jary wybrał najbardziej reprezentatywne utwory wirtuozerskiego poety, w tym "The Drunken Boat", "Memory" i zdrowe fragmenty "A Season in Hell" i "Illuminations". Jary stworzył jasne, nieskomplikowane tłumaczenia ognistych wierszy Rimbauda.

Przez pewien czas, gdy był nastolatkiem aż do 19 roku życia, sztuka była kluczowa dla psychicznego samopoczucia niespokojnego Arthura Rimbauda (1854-1891). Młody niedoszły buntownik Rimbaud uciekł z nijakiego prowincjonalnego miasteczka Charleville w północnej Francji, by w biedzie włóczyć się po ulicach Paryża. Po napisaniu Iluminacji i Sezonu w piekle, jednych z najbardziej niezwykłych wierszy w całej światowej literaturze, Rimbaud porzucił to wszystko dla piekielnego i pozornie nudnego życia w Adenie. "Mortel, ange ET demon, autant dire Rimbaud", jak napisał kochanek Rimbauda, Paul Verlaine ("Śmiertelny, anioł I demon, to znaczy Rimbaud").

Arthur Rimbaud to tornado światowej poezji. Przebija prawie każdego innego poetę. Dla poetów jest bardziej znaczący niż tak zwani "ojcowie założyciele" czy wpływowi filozofowie współczesności: Marks, Freud, Nietzsche i Einstein. Dla poetów jest "ulubionym hipisem wszystkich", komunardem, "prekursorem obecnego ruchu wywrotowego wobec zachodnich wyobrażeń o sobie, społeczeństwie i dyskursie" oraz dzikim mistykiem.

Arthur Rimbaud jest jednym z najbardziej autentycznie zbuntowanych współczesnych poetów. Inni poeci pisali o buncie i radykalnych działaniach, ale Rimbaud jest jednym z niewielu, którzy faktycznie je realizowali (i nie brzmiał jak idiota, kiedy o tym mówił). Wyobraźmy sobie młodego poetę w wieku kilkunastu lat, całkowicie znudzonego śmiercią na przedmieściach i pragnącego uciec do Paryża. Choć Rimbaud wracał tam wielokrotnie, jego życie po okresie wczesnej młodości już nigdy nie skupiało się na ojczyźnie. Co prawda wracał do matki, rodziny i ojczyzny, ale jego prawdziwe serce, jego krajobraz duszy, znajdował się gdzie indziej. Rimbaud zawsze był poetą gdzie indziej, innego miejsca, przemieszczenia. Zawsze był kimś innym: "Je est un autre (Ja jestem kimś innym).

Buntował się częściowo dla samej radości buntu. Jego wczesną poezję cechuje niezwykła zjadliwość i gniew. Iluminacje i Sezon w piekle, jego główne dzieła, są również napędzane ogromnym gniewem - kosmicznym gniewem, psycho-kulturowo-duchowym zamieszaniem.

Wstęp, bibliografia i przypisy. Zawiera 5 stron nowych ilustracji.

Www.crmoon.com.