Śmierć w Wenecji

Opinie czytelników

„Śmierć w Wenecji” Thomasa Manna to złożona powieść, która zagłębia się w głębokie tematy piękna, obsesji i rozkładu przez pryzmat głównego bohatera, Gustava von Aschenbacha. Rozgrywająca się na tle Wenecji historia jest bogata w symbolikę i filozoficzne refleksje, choć spotkała się z mieszanymi recenzjami dotyczącymi jej tłumaczeń i stylu narracji.

⬤ Pełna znaczeń i symboliki, uważana za klasykę, która przetrwała próbę czasu.
⬤ Pięknie napisana, z wielowarstwową prozą, która przywołuje atmosferę Wenecji.
⬤ Oferuje głęboki psychologiczny i filozoficzny wgląd w obsesję i pogoń za pięknem.
⬤ Posiada bogaty rozwój postaci, szczególnie głównego bohatera, Aschenbacha.
⬤ Niektóre wydania mogą pochwalić się doskonałymi tłumaczeniami i wnikliwymi notatkami dla czytelników.
⬤ Zapewnia fascynującą analizę moralnych i estetycznych dylematów.

⬤ Niektóre tłumaczenia i formaty słabo radzą sobie z błędami typograficznymi i niezręcznymi strukturami języka angielskiego, co może umniejszać wrażenia z lektury.
⬤ Fabuła może być postrzegana jako powolna i zbyt intelektualna, przez co może stanowić wyzwanie dla zwykłych czytelników.
⬤ Fabuła może wydawać się słaba lub przewidywalna dla niektórych, prowadząc do poczucia niezadowolenia.
⬤ Tematy obsesji i natura zauroczenia Aschenbacha młodym chłopcem mogą przeszkadzać niektórym czytelnikom, tworząc niekomfortowe doświadczenie czytelnicze.
⬤ Narracja w audiobookach otrzymała negatywne opinie od niektórych użytkowników.

(na podstawie 226 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Death in Venice

Zawartość książki:

Światowej sławy arcydzieło laureata Nagrody Nobla Thomasa Manna w nowym tłumaczeniu Michaela Henry'ego Heima.

Opublikowana w przededniu I wojny światowej, dekadę po tym, jak Buddenbrookowie ustanowili Thomasa Manna literacką gwiazdą, Śmierć w Wenecji opowiada historię Gustave'a von Aschenbacha, odnoszącego sukcesy, ale starzejącego się pisarza, który podąża za swoją wędrówką do Wenecji w poszukiwaniu duchowego spełnienia, które zamiast tego prowadzi do jego erotycznej zguby.

W rozpadającym się mieście, oblężonym przez nienazwaną epidemię, ma obsesję na punkcie pięknego polskiego chłopca, Tadzia. „To opowieść o zmysłowości zagłady” - napisał Mann. „Ale problem, który miałem szczególnie na myśli, dotyczył godności artysty. „.