Czarodziejska góra

Opinie czytelników

Recenzje „Czarodziejskiej góry” Thomasa Manna przedstawiają złożony obraz powieści, podkreślając zarówno jej literackie znaczenie, jak i wyzwania. Czytelnicy doceniają jej głębię, tematyczne eksploracje i bohaterów, podczas gdy wielu zmaga się z jej długością i dosłownością, a także kwestiami związanymi z tłumaczeniami.

⬤ Powieść jest chwalona za głębokie tematyczne eksploracje życia, choroby i kontekstu kulturowego przedwojennej Europy.
⬤ Podkreśla się różnorodność angażujących postaci i zapadających w pamięć scen.
⬤ Wielu uważa ją za znaczące dzieło literackie, bogate w filozoficzne dyskusje.
⬤ Nowsze tłumaczenie autorstwa Johna E. Woodsa jest polecane ze względu na jego czytelność i dokładność.
⬤ Ma luksusową jakość i jest uważane za klasykę wśród długich lektur.

⬤ Wielu recenzentów krytykuje nadmierną długość i gadatliwość książki, opisując ją jako nudną i nużącą.
⬤ Zauważono brak dramatycznego łuku, co niektórzy czytelnicy uważają za dezorientujące.
⬤ Kilka recenzji potępia starsze tłumaczenie Lowe-Porter jako trudne i niezgrabne, stwierdzając, że odbiera ono przyjemność z czytania.
⬤ Obecność nieprzetłumaczonych francuskich dialogów jest frustrująca dla osób nie mówiących po francusku.
⬤ Wspomina się o problemach z niektórymi wydaniami, takich jak słaba jakość druku i układ.

(na podstawie 97 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Magic Mountain

Zawartość książki:

"Czarodziejska góra to po prostu jedna z najwspanialszych powieści, jakie kiedykolwiek napisano". - The Guardian.

Dzięki tej oszałamiająco bogatej w pomysły powieści Thomas Mann awansował do czołówki wielkich współczesnych powieściopisarzy, zdobywając w 1929 roku literacką Nagrodę Nobla. Akcja Czarodziejskiej góry rozgrywa się w ekskluzywnym sanatorium przeciwgruźliczym w szwajcarskich Alpach - społeczności poświęconej chorobie, która służy jako fikcyjny mikrokosmos dla Europy w czasach poprzedzających I wojnę światową. Do tego hermetycznego i nieziemskiego królestwa przybywa Hans Castorp, "zwykły młody człowiek", który przyjeżdża na krótką wizytę i zostaje na siedem lat, podczas których ulega zarówno pokusie erosa, jak i odurzeniu ideami.

"Mann był mistrzem tego gatunku, zarówno w życiu prywatnym, jak i w swojej fikcji". - The London Review of Books.

"W twórczości Manna to, co historyczne i współczesne, zachowuje swoją zewnętrzność. Jest wagnerowskim zaklinaczem, twórcą mitów, ale mit zawsze odnosi się do prawdziwego świata". - The New York Review of Books

"Poczucie bezbronności Manna modyfikuje jego pokusę abstrakcji; jego świadomość tego, co tandetne i haniebne, uczłowiecza jego koncentrację na samym akcie sztuki. Jest ocalony przez perwersję, przez wiedzę, która pochodzi z patrzenia na zagubionych. Z tego powodu jego wielkość, zagrożona własną energią, wciąż budzi podziw i miłość". - New York Times

"Czarodziejska góra nauczyła mnie, że wielkie idee są witalne, że życie intelektualne może być świetną opowieścią i że mapę epoki można znaleźć w osobowościach ludzi, którzy ją przeżyli - lekcje, które przeniosłem na pisanie historii. Ale prawda jest taka, że wielokrotnie wracałem do Czarodziejskiej góry, ponieważ zamieszkujące ją postacie są tak wspaniałym towarzystwem". - The American Scholar

""Czarodziejska góra" jest jednym z tych dzieł, które zmieniły kształt i możliwości literatury europejskiej. To arcydzieło, niepodobne do żadnego innego. Jest także, jeśli nauczymy się czytać ją na jej własnych warunkach, rozkoszą, komiczną i głęboką, nową formą języka, nowym sposobem widzenia." - A. S. Byatt.

"Od dawna uznawana za mistrzowską syntezę intelektualnej historii Europy początku XX wieku i za jej przenikliwą analizę elementów niemieckiego charakteru narodowego, które znalazły i ponownie znajdą wyraz w katastrofalnej formie wojny światowej". - Kirkus

"Wspaniała... piękna, gorączkowa opowieść o obsesyjnej miłości" - Jonathan Coe.

"Monumentalny pisarz" - Sunday Telegraph.

"Największy niemiecki powieściopisarz XX wieku" - Spectator.

"Mann jest wybitnym niemieckim klasykiem nowoczesności, dekadenckim przedstawicielem tradycji Goethego i Schillera. Z jego słynną ironią, był tam z Schopenhauerem, Nietzschem i Freudem, trzymając razem nowoczesny świat z miłością do sztuki i wyobraźni, aby zrekompensować pustkę pozostawioną przez upadek społeczny i religijny ". - Independent

"Prawdziwym arcydziełem Manna jest jego rozległa, śnieżna epopeja z 1924 roku Czarodziejska góra... Cała praca przesiąknięta jest chytrym i delikatnym humorem, dzięki czemu jej lektura jest absolutną przyjemnością... Książka, do której wracam co kilka lat, Czarodziejska góra jest po prostu jedną z najwspanialszych powieści, jakie kiedykolwiek napisano". - The Guardian