Ocena:
„Nana” Emile'a Zoli to fascynujący, ale moralnie złożony portret wysokiej klasy prostytutki w XIX-wiecznym Paryżu, odzwierciedlający ówczesny rozkład społeczny. Powieść przeplata wątki korupcji, chciwości i wpływu sławy, przedstawiając żywy obraz paryskiego społeczeństwa, który pozostaje prowokujący nawet dziś.
Zalety:Książka jest wciągająca i zabawna, z mocnymi opisami postaci i intrygującą fabułą, która urzeka czytelników. Wiele osób uważa ją za trudną do odłożenia, z mocnym portretem dekadencji epoki. Oferuje również wgląd w ludzką naturę, pokazując imponujące zdolności opisowe Zoli i jego umiejętności opowiadania historii.
Wady:Niektórzy czytelnicy krytykują bohaterów jako mało sympatycznych, zwłaszcza samą Nanę, która jest przedstawiana jako manipulantka i osoba bez serca. Tłumaczenia mogą być rozpraszające ze względu na odniesienia kulturowe, a rozmiar czcionki w niektórych wydaniach jest uważany za zbyt mały, co wpływa na czytelność.
(na podstawie 62 opinii czytelników)
Kierując się swoimi teoriami dziedziczności i środowiska, Zola postanowił pokazać Nanę, "złotą muchę", wznoszącą się z podziemi, by żerować na społeczeństwie - z góry określony produkt jej pochodzenia.
Ukryta destrukcyjność Nany jest odzwierciedlona w Imperium, a oni nawzajem odzwierciedlają swój rozpad i ostateczny upadek w 1890 roku. Wokół naukowego szkieletu książki zbudowana jest potężna, zmysłowa atmosfera i bogate użycie słów, które podnoszą powieść poza realistyczną platformę do "poematu męskich pragnień".
