La Fortune Des Rougon

Opinie czytelników

La Fortune des Rougon to pierwsza powieść z serii Rougon-Macquartowie autorstwa Émile'a Zoli, rozgrywająca się na tle przewrotów politycznych we Francji w czasach Drugiego Cesarstwa. Fabuła obraca się wokół początków rodziny Rougon-Macquartów wśród tematów miłości, ambicji, intryg politycznych i wyzwań społecznych. Narracja jest bogata w dobrze nakreślone postacie, żywe opisy i mieszankę konfliktów historycznych i osobistych.

Powieść charakteryzuje się fascynującymi postaciami, szczegółowym i pięknym pisarstwem, żywym obrazem XIX-wiecznego społeczeństwa francuskiego oraz przemyślaną eksploracją tematów takich jak miłość, ambicja i zawirowania polityczne. Czytelnicy doceniają jej wciągający charakter, bogate opisy i umiejętne przeplatanie osobistych i politycznych narracji. Wielu uważa, że skutecznie oddaje istotę ludzkiej natury i dynamiki społecznej.

Niektórzy czytelnicy wspominają, że niektóre fragmenty opisowe mogą być długie i mogą wydawać się powolne dla tych, którzy wolą szybsze narracje. Ponadto dyskusje polityczne i elementy przemocy mogą być niepokojące dla wrażliwych czytelników. Niewielki rozmiar czcionki w niektórych wydaniach również był powodem do narzekań, utrudniając niektórym wygodne czytanie.

(na podstawie 68 opinii czytelników)

Zawartość książki:

W małym prowansalskim miasteczku Plassans, w następstwie zamachu stanu, który dał początek Drugiemu Cesarstwu, dwoje nastolatków, Miette i Silvère, dołącza do powstańców.

Ich historia miłosna i powstanie republikańskie przewijają się przez całą powieść, ale poza nimi przywoływane są również narodziny rodziny: rodziny Rougon i rodziny Macquartów, których podwójny ród, prawowity i bękart, wywodzi się od babki Silvère, Tante Dide. Wkrótce rozpocznie się bitwa między Pierre'em Rougonem a jego przyrodnim bratem Antoine'em Macquartem.

Pierwsza powieść z długiej serii Rougon-Macquartowie, La Fortune des Rougon, opublikowana przez Zolę w 1871 roku, jest w dużej mierze powieścią o początkach. W czasie, gdy reżim imperialny, który pisarz potępiał, nabierał mocy, to właśnie tutaj rozpoczął się cierpliwy podbój władzy i pieniędzy, powolny wzrost rodziny, który musiał nadrobić nikczemne początki ubóstwa i przestępczości. „Twoja komedia jest tragiczna”, napisał Hugo zaraz po przeczytaniu książki: ”Masz mocny rysunek, szczery kolor, ulgę, prawdę, życie.

Kontynuuj te głębokie studia”. Pod redakcją Colette Becker.