Jego Ekscelencja (Syn Ekscelencji Eugene Rougon; Rougon-Macquart)

Opinie czytelników

Książka „Jego ekscelencja” Zoli jest postrzegana jako znacząca część serii Rougon-Macquartowie, charakteryzująca się silną dynamiką postaci i intrygą polityczną. Jest ona polecana fanom Zoli i osobom zainteresowanym serią, ale może nie zadowolić nowych czytelników poszukujących bardziej uznanych dzieł autora.

Powieść charakteryzuje się silnym rozwojem postaci, szczególnie między bohaterami Eugène Rougon i Clorinde, z inteligentnym wprowadzeniem i budowaniem napięcia. Stanowi ważne tło dla serii Rougon-Macquartowie, a aspekty polityczne są wciągające i istotne. Styl Zoli, pomimo długich opisów, przyczynia się do bogatej narracji. Jest uważana za klasykę przez fanów Zoli.

Książka może być trudna do znalezienia w języku angielskim, co może być wadą dla nowych czytelników. Nie jest tak popularna jak inne dzieła Zoli, takie jak „Nana” czy „L'Assommoir”, potencjalnie zawodząc te oczekiwania. Postacie drugoplanowe nie są tak dobrze rozwinięte, co może negatywnie wpłynąć na wrażenia z lektury.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

His Excellency (Son Excellence Eugene Rougon; Rougon-Macquart)

Zawartość książki:

Jego Ekscelencja (francuski: Son Excellence Eugene Rougon) - Z serii Rougon-Macquartowie Zoli. "Son Excellence Eugene Rougon jest jedyną istniejącą francuską powieścią, która daje czytelnikowi ogólne pojęcie o tym, co działo się w sferach politycznych w ważnym okresie Imperium.

Jest to książka, którą obcokrajowcy, a zwłaszcza Anglicy, powinni przeczytać z pożytkiem, ponieważ wciąż jest wśród nich wielu, którzy pielęgnują złudzenie, że Napoleon III. był nie tylko dobrym i prawdziwym przyjacielem Anglii, ale także mądrym i dobroczynnym władcą Francji; i to, mimo że jego panowanie zaczęło się od rozlewu krwi i podstępu, zostało przedłużone za pomocą niezliczonych podstępów, a zakończyło się nieszczęściem, przerażeniem i hańbą.... W książce jest oczywiście trochę fikcji; ale raz po raz, strona po stronie, znalazłem prosty zapis faktów, zręcznie dostosowany do wymagań narracji.

Historia Drugiego Cesarstwa jest mi prawdopodobnie równie dobrze znana, jak samemu M. Zoli - ponieważ, podobnie jak on, dorastałem pośród niego, mając również lepsze możliwości niż on, by zaobserwować niektóre z jego charakterystycznych cech - i w ten sposób byłem w stanie zidentyfikować niezliczone incydenty i aluzje oraz prześledzić ich źródło w niektórych z najbardziej interesujących fragmentów książki.

I właśnie z tego powodu, a także dzięki mojej własnej wiedzy i doświadczeniu, twierdzę, że Jego Ekscelencja zasługuje na odzwierciedlenie rzeczy takimi, jakimi naprawdę były we wcześniejszych latach cesarskiego reżimu ". (Ernest Alfred Vizetelly)