Śmierć Iwana Iljicza

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają, że „Śmierć Iwana Iljicza” to głęboka eksploracja życia i śmierci, pokazująca zdolność Tołstoja do przekazywania głębokich tematów w krótkiej, wciągającej noweli. Podczas gdy wielu czytelników docenia literacką głębię i prowokujący do myślenia charakter tej historii, pojawia się krytyka dotycząca jakości niektórych wydań, zwłaszcza tych, które nie mają odpowiedniego formatowania i notatek tłumaczeniowych.

⬤ Świetne wprowadzenie do literatury rosyjskiej.
⬤ Wciągająca i prowokująca do myślenia eksploracja życia, śmierci i ludzkiej egzystencji.
⬤ Szybka lektura, która oddaje istotę ludzkiego doświadczenia.
⬤ Elegancki styl pisania, który rezonuje z czytelnikami.
⬤ Duży potencjał do dyskusji w klubach książki.

⬤ Niektóre wydania, zwłaszcza wersje na Kindle, mają problemy z formatowaniem, literówki i brak przypisów lub tłumaczeń francuskich zwrotów.
⬤ Niektóre postacie mogą nie być w pełni rozwinięte, co prowadzi do rozłączenia dla niektórych czytelników.
⬤ Tematyka może być dla niektórych nieco ponura lub przygnębiająca, bez wyraźnej alternatywy dla przedstawionego życia.

(na podstawie 181 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Death of Ivan Ilyich

Zawartość książki:

Powieść Lwa Tołstoja Śmierć Iwana Iljicza jest prawdopodobnie najsłynniejszym z jego krótszych dzieł. Opublikowana w 1886 roku, została powszechnie okrzyknięta arcydziełem, przejrzystym opisem społeczeństwa, społecznego oszustwa, polityki rodzinnej i niemal powszechnego porozumienia między bogatszymi klasami, aby zignorować nieuchronność śmierci.

Iwan Iljicz jest odnoszącym sukcesy sędzią, którego płytka egzystencja obraca się wokół wygody, statusu i przyzwoitości; jego osobiste relacje są płytkie, samolubne i całkowicie materialistyczne. To zadowolone z siebie życie zostaje zburzone, gdy Iwan Iljicz zapada na ciężką chorobę, której stan pogarsza się wraz z upływem czasu. Jego przyjaciele są zażenowani jego niedołężnością, wykrzykując frazesy i fałszywą serdeczność, podczas gdy jego żona i córka uważają go za utrapienie, psujące ich przyjemną towarzyską rundę.

Jedynie stateczny chłop Gerasim jest w stanie zaakceptować postęp choroby jako coś naturalnego, jako część życia. W miarę jak jego bolesny stan się pogarsza, pojęcie tak długo negowane - Śmierć - staje się centralnym punktem, a wraz z nim pytania o to, jak należy żyć, aby rozpad ciała przestał być czymś przerażającym.