Ewangelia w skrócie

Opinie czytelników

„Ewangelia w skrócie” Lwa Tołstoja oferuje wyjątkową interpretację nauk Jezusa, kładąc nacisk na miłość i pokój, odrzucając jednocześnie tradycyjne dogmaty, takie jak cuda. Wielu czytelników docenia przystępną naturę kondensacji Ewangelii Tołstoja w spójną narrację. Jednak kilka recenzji podkreśla istotne problemy z jakością opublikowanych wydań, w szczególności wersji Kindle, która cierpi z powodu licznych błędów typograficznych i formatowania.

⬤ Błyskotliwa i wnikliwa interpretacja nauk Jezusa.
⬤ Przystępna wersja dla czytelników niezaznajomionych z tradycyjnymi tekstami biblijnymi.
⬤ Skondensowana narracja sprawia, że przesłanie jest jaśniejsze. # Apeluje do tych, którzy mają świeckie pochodzenie lub interesują się mistycyzmem.
⬤ Zachęca do krytycznego myślenia o chrześcijaństwie.

⬤ Liczne błędy typograficzne i formatowania w wydaniu Kindle.
⬤ Słaba jakość OCR w opublikowanych formatach pogarsza wrażenia z lektury.
⬤ Brak odnośników do oryginalnych wersetów biblijnych może prowadzić do nieporozumień.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że tekst jest długi i rozwlekły.
⬤ Niektóre wydania są źle wydrukowane, co rozprasza uwagę podczas czytania.

(na podstawie 31 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Gospel in Brief

Zawartość książki:

Napisana w 1883 roku "Ewangelia w skrócie" jest dokonaną przez Tołstoja harmonizacją czterech chrześcijańskich ewangelii w jedną. Mamy więc Mateusza, Marka, Łukasza, Jana - i Tołstoja.

Jest to, jak mówi, "badanie nauczania chrześcijańskiego nie według interpretacji kościoła, ale wyłącznie według tego, co dotarło do nas z nauczania Chrystusa, jak przypisano mu w ewangeliach". To, co Tołstoj zachowuje z oryginałów, a co pomija, mówi nam wiele o tym, co uważa za istotne chrześcijaństwo. To, co Tołstoj zachował z oryginałów, a co pominął, mówi nam wiele o tym, co uważa on za istotę chrześcijaństwa.

Tak więc Tołstoj nie zajmuje się wydarzeniami, ale nauczaniem, ponieważ to właśnie nauczanie nadaje sens życiu.

W jego wersji nie ma miejsca na słynną historię narodzin, cuda uzdrowienia czy zmartwychwstanie Chrystusa. Zdaniem Tołstoja zostały one umieszczone, aby przekonać ludzi o boskości Chrystusa, a zatem są zbędne.

Nie powinniśmy skupiać się na Chrystusie jako Synu Bożym, ale na Chrystusie jako nauczycielu; w tym celu Tołstoj zawsze odnosi się do uczniów Jezusa jako "uczniów". Nigdy też nie przegapił okazji, by umieścić Kościół prawosławny w jednym szeregu z przeciwnikami Chrystusa. Nazywa on uczonych w Piśmie "ortodoksyjnymi profesorami" i odnosi się do nauczycieli prawa po prostu jako "ortodoksyjnych".

Znajdujemy tu również jasno wyrażone 5 przykazań, które Tołstoj uważał za istotę ewangelii: 1 Nie gniewajcie się, ale żyjcie w pokoju ze wszystkimi ludźmi. 2 Nie oddawaj się zaspokojeniu seksualnemu. 3 Nie obiecuj nikomu niczego pod przysięgą.

4 Nie stawiajcie oporu złemu, nie sądźcie i nie czyńcie prawa. 5 Nie czyńcie różnicy narodowości, ale cudzoziemców miłujcie jak własny naród.

Czy kościołowi spodoba się ta wersja? Tołstoj w to wątpi i oczekuje odpowiedzi: "Jeśli nie wyprą się swoich kłamstw, pozostanie im tylko jedno: prześladować mnie - na co ja, kończąc to, co napisałem, przygotowuję się z radością i strachem przed własną słabością". Ale Tołstoj był zarówno zbyt arystokratyczny, jak i zbyt sławny, by można mu było poważnie zaszkodzić. Simon Parke, autor książki Jednominutowy mistyk.