Królestwo Boże jest w tobie

Opinie czytelników

Recenzje książki „Królestwo Boże jest w tobie” Lwa Tołstoja podkreślają jej głęboki wgląd w chrześcijaństwo, a zwłaszcza nauki Jezusa dotyczące niestosowania przemocy i miłości. Czytelnicy chwalą Tołstoja za kwestionowanie interpretacji zorganizowanej religii i opowiadanie się za osobistym, wewnętrznym zrozumieniem zasad chrześcijańskich. Krytyka koncentruje się jednak na kwestiach związanych z konkretnymi wydaniami, takich jak błędy gramatyczne, słabe tłumaczenia i jakość druku. Niektórzy recenzenci wyrażają również obawy dotyczące poglądów Tołstoja na temat braku oporu i złożoności przemocy w kontekście świata rzeczywistego.

⬤ Głęboki wgląd w chrześcijaństwo i nauki Jezusa.
⬤ Zachęca do osobistego i kontemplacyjnego zrozumienia wiary.
⬤ Wysoce wpływowy, ze znaczącym poparciem takich postaci jak Gandhi.
⬤ Przedstawia radykalną perspektywę niestosowania przemocy i prawdziwej doktryny chrześcijańskiej.
⬤ Może inspirować do znaczącej refleksji i przemiany serca.

⬤ Problemy z konkretnymi wydaniami, w tym błędy gramatyczne i słabe tłumaczenia.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że styl pisania jest rozwlekły lub zbędny.
⬤ Kontrowersyjne poglądy na temat braku oporu wobec zła, podważające konwencjonalne rozumienie sprawiedliwości i obrony.
⬤ Krytyka jakości druku i problemów z oprawą wydania.
⬤ Niektórzy uważają, że książka mogłaby być lepsza jako zwięzły esej, a nie długa praca.

(na podstawie 171 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Kingdom of God Is Within You

Zawartość książki:

Opublikowane w 1884 roku "Królestwo Boże jest w tobie" jest prawdopodobnie najważniejszym dziełem Tołstoja z literatury faktu. Ze względu na rosyjskich cenzorów została ona najpierw opublikowana w Niemczech, ale jej dominująca idea niestosowania przemocy odbiła się echem na arenie międzynarodowej w XX wieku.

Zasadniczo książka jest obroną przez Tołstoja stanowiska w sprawie niestosowania przemocy, które przyjął w "Mojej religii"; a zatem także atakiem na Kościół prawosławny. "Nigdzie", mówi Tołstoj, "nie ma dowodów na to, że Bóg lub Chrystus założyli coś podobnego do tego, co kościelni rozumieją przez Kościół". A w tym, co teraz głosi, Tołstoj wierzył, że kościół marnuje swój czas: "Działalność kościoła polega na narzucaniu, wszelkimi dostępnymi środkami, milionom Rosjan tych przestarzałych, zużytych wierzeń, które straciły wszelkie znaczenie".

Świeżo poinformowany przez kwakierskie ideały niestosowania przemocy; i pełen zarówno opowiadania historii, jak i retoryki, oto Tołstoj wzywający do zmiany świadomości w społeczeństwie. Nie zgadza się, że "ten porządek społeczny, z jego nędzą, głodem, więzieniami, szubienicami, armiami i wojnami, jest niezbędny dla społeczeństwa".

To, co jest, nie jest tym, co musi być. Zakorzenione w Kazaniu na Górze chrześcijaństwo Tołstoja nie dotyczy przede wszystkim kultu czy zbawienia, ale nowego sposobu zachowania w społeczeństwie - zachowania opartego na bezcelowości i grzechu przemocy. Tołstoj wymownie zastanawia się nad armią w pracy - czy to w represjach wewnętrznych, czy w wojnach narodowych - i pyta: "Jak możesz zabijać ludzi, skoro w przykazaniu Bożym jest napisane "Nie będziesz mordował"?".

Gandhi był "przytłoczony" książką, powiedział, że "pozostawiła trwałe wrażenie", a z czasem rozpoczęła się korespondencja między dwoma mężczyznami. Książka przekonała Gandhiego, że hinduizm i chrześcijaństwo są jednym i tym samym w swoim rdzeniu, i wpłynęła na jego bierny opór najpierw w Afryce Południowej, a następnie w Indiach; a później oczywiście na Martina Luthera Kinga w USA.