Kokoro

Opinie czytelników

Kokoro to klasyczna japońska powieść, która analizuje tematy wyobcowania, mentorstwa i złożoności relacji międzyludzkich przez pryzmat bezimiennego studenta uniwersytetu i jego mentora, Senseia. Historia eksploruje głębokie emocjonalne krajobrazy i charakteryzuje się melancholijnym tonem, który pozostawia niezatarte wrażenie na czytelnikach.

Wielu czytelników chwali Kokoro za piękny styl i głębokie emocjonalne spostrzeżenia. W kilku recenzjach zwrócono uwagę na przystępność dla amerykańskich czytelników i wysoką jakość tłumaczenia. Zmagania bohaterów rezonują z tymi, którzy zgłębiają tematy miłości, straty i rozwoju osobistego, dzięki czemu jest to fascynująca lektura. Wielu uważa, że eksploracja ludzkiej natury i ewoluujących emocji prowokuje do myślenia i wywiera wpływ.

Niektórzy recenzenci wspominają, że książka ma powolny początek i może być trudna do zaangażowania ze względu na brak wyraźnej fabuły. Styl opisywany jest jako minimalistyczny i czasami przygnębiający, co nie każdemu może przypaść do gustu. Pojawiają się również skargi na sporadyczne błędy gramatyczne i literówki w tłumaczeniu, które pogarszają ogólne wrażenia z lektury. Kilku recenzentów uznało, że powieść nie zachowała swojej aktualności.

(na podstawie 90 opinii czytelników)

Zawartość książki:

"Tematem 'Kokoro', które można przetłumaczyć jako 'serce rzeczy' lub 'uczucie', jest delikatna kwestia kontrastu między znaczeniami, jakie przypisują mu różne strony związku.

W trakcie tych poszukiwań Soseki błyskotliwie opisuje różne poziomy przyjaźni, relacje rodzinne i sposoby, za pomocą których mężczyźni próbują uciec od swojej fundamentalnej samotności. Powieść zachowuje przez całą swoją długość coś zbliżonego do poezji i jest bogata w zrozumienie i wnikliwość.

Tłumaczenie, autorstwa Edwina McClellana, jest wyjątkowo dobre." --Anthony West, The New Yorker.