Wider Bagan: Starożytne i żywe tradycje buddyjskie

Oryginalny tytuł:

Wider Bagan: Ancient and Living Buddhist Traditions

Zawartość książki:

Wider Bagan: Ancient and Living Buddhist Traditions to pierwsza książka, która definiuje obszar poza słynną buddyjską stolicą, gdzie można znaleźć ślady tradycji kulturowych z epoki Bagan. Z prawie sześciuset atrybutów zinwentaryzowanych w Wider Bagan, tematyczna i geograficzna analiza danych Wider Bagan ujawnia pokrewną, ale inną trajektorię niż w stolicy. Sasanā dworu został uhonorowany i chociaż jego gospodarka przyniosła korzyści wielu miejscom w Wider Bagan, lokalna odporność była najważniejsza. Podczas gdy stolica i Wider Bagan istniały w stosunku do siebie, ich cele i narracje różniły się. Wiele napisano o Bagan, ale niewiele uwagi poświęcono obszarom poza stolicą. Miejsca te mają do opowiedzenia historie - zarówno z przeszłości, jak i teraźniejszości - które zostały opisane w tej książce.

"Wider Bagan to najważniejsza najnowsza publikacja na temat przeszłości Myanmaru. Śledząc ideowe i materialne dziedzictwo Baganu, odkrywa, w jaki sposób następcy tego królestwa odnosili się do swojego dziedzictwa. Skrupulatnie zbadany, pięknie zilustrowany, pełen przejrzystych map, tabel i szkiców - Wider Bagan ujawnia opiekunów tych dziedzictw - zamieszkujących terytoria rozciągające się aż do Yunnan i Bengalu. Wiele tematów jest badanych również w świetle lokalnego stypendium, często ignorowanego z powodu ograniczeń językowych. Wynikające z tego przywołania czasów i miejsc sprawiają, że Wider Bagan jest trwałym przewodnikiem po życiu ludzi - także w szerszym planie rzeczy - jak społeczność wywodząca swoje założenie od dziadka Buddy Gotamy. Nikt zainteresowany złożoną przeszłością i niespokojną teraźniejszością Myanmaru nie może zignorować wniosków autora." - Lilian Handlin, członek Harvard Faculty of Arts and Sciences CAMLab.

"W swoim szczegółowym badaniu setek stanowisk w dorzeczu rzeki Ayeyarwady, Moore i jej współpracownicy ujawnili od dawna podejrzewany, ale dotychczas nieudokumentowany, wiejski krajobraz kulturowy o początkach znacznie wcześniejszych i utrzymujących się długo po politycznym rozkwicie metropolii Bagan w XI-XIII wieku. Podczas swoich badań autorzy mieli liczne spotkania z lokalnymi uczonymi-archeologami, którzy zidentyfikowali często pomijane atrybuty fizyczne, które definiują lokalny krajobraz kulturowy. Mapując te atrybuty, autorzy zrekonstruowali narrację o lokalnej odporności, która mówi o długiej lokalnej historii różnorodności i zdolności adaptacyjnych w rozległym regionie, gdzie inni badacze - pracujący głównie z kronik historycznych - zaobserwowali jedynie sztywną hegemonię emanującą z centrum politycznego w Bagan.

Innowacyjna metodologia Moore'a otwiera nowe możliwości badania wczesnych formacji miejskich, nie tylko w Myanmarze, ale w całej Azji Południowo-Wschodniej. Badania te przyczyniają się do budowania materiału dowodowego, który sugeruje nowy paradygmat zastępujący długotrwały model koncentrycznego koła, najczęściej używany do wyjaśniania formowania się państw w całym regionie. W tym nowym paradygmacie sprzeczność między osadami miejskimi i wiejskimi zostaje zdemontowana, gdy historie mniejszych wiosek i miasteczek odtwarzają iteracyjny proces między miejscami, społecznościami użytkowników i pamięcią społeczną Szerszego Baganu, demonstrując w tym procesie ekologię odpornego osadnictwa, które przetrwało przez pokolenia wstrząsów politycznych, społecznych i gospodarczych." - Richard A. Engelhardt, profesor katedry UNESCO ds. zarządzania dziedzictwem kulturowym i regionalny doradca ds. kultury w Azji i Pacyfiku.