Rubajjat Omara Chajjama oraz Salaman i Absal Jamiego

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Rubaiyat of Omar Khayyam and Salaman and Absal of Jami

Zawartość książki:

Omar Chajjam (18 maja 1048 - 4 grudnia 1131) był perskim matematykiem, astronomem i poetą. Urodził się w Niszapurze, w północno-wschodnim Iranie, i spędził większość swojego życia na dworze władców Karakhanid i Seljuq w okresie, który był świadkiem pierwszej krucjaty.

Jako matematyk jest najbardziej znany ze swojej pracy nad klasyfikacją i rozwiązywaniem równań sześciennych, w których zapewnił rozwiązania geometryczne poprzez przecięcie stożków. Khayyam przyczynił się również do zrozumienia aksjomatu równoległego. Jako astronom zaprojektował kalendarz Jalali, kalendarz słoneczny z bardzo precyzyjnym 33-letnim cyklem interkalacji.

Istnieje tradycja przypisywania Omarowi Chajjamowi poezji napisanej w formie czterowierszy. Poezja ta stała się szeroko znana w świecie czytającym po angielsku w tłumaczeniu Edwarda FitzGeralda (Rubaiyat of Omar Khayyam, 1859), które odniosło wielki sukces w orientalizmie fin de si cle.

Omar Chajjam urodził się w Niszapurze, wiodącej metropolii w Khorasanie w czasach średniowiecza, która osiągnęła swój szczyt rozkwitu w XI wieku pod rządami dynastii Seldżuków. Niszapur był wówczas głównym ośrodkiem religii zoroastryjskiej. Prawdopodobnie ojciec Chajjama był zoroastrianinem, który przeszedł na islam. Urodził się w rodzinie wytwórców namiotów (Khayyam). Jego pełne imię, jak pojawia się w arabskich źródłach, brzmiało Abu'l Fath Omar ibn Ibrahim al-Khayyam. W średniowiecznych tekstach perskich jest zwykle nazywany po prostu Omar Khayyām.

Dzieciństwo spędził w Niszapurze. Jego zdolności zostały docenione przez jego wczesnych opiekunów, którzy wysłali go na studia pod kierunkiem Imama Muwaffaqa Nishaburi, największego nauczyciela w regionie Khorasan, który uczył dzieci najwyższej szlachty. W 1073 roku, w wieku dwudziestu sześciu lat, wstąpił do służby sułtana Malik-Shah I jako doradca. W 1076 roku Khayyam został zaproszony do Isfahanu przez wezyra i polityczną postać Nizama al-Mulka, aby skorzystać z tamtejszych bibliotek i ośrodków nauki. Lata spędzone w Isfahanie były owocne. W tym czasie zaczął dokładniej studiować prace greckich matematyków Euklidesa i Apolloniusza. Jednak po śmierci Malika-Szaha i jego wezyra (zamordowanych, jak się uważa, przez Ismailicki Zakon Zabójców), Omar wypadł z łask na dworze, w wyniku czego wkrótce wyruszył na pielgrzymkę do Mekki... Później pozwolono mu wrócić do Niszapuru z powodu pogarszającego się stanu zdrowia. Po powrocie prowadził życie pustelnika. Khayyam zmarł w 1131 roku i został pochowany w Ogrodzie Khayyama. (wikipedia.org)