Przygody Alicji w Krainie Czarów w języku londyńskim: Przygody Alicji w Krainie Czarów w języku średnioangielskim

Opinie czytelników

Książka jest chwalona za sprytne i zabawne tłumaczenie na język średnioangielski, atrakcyjne dla entuzjastów literatury i osób uczących się tego języka. Oferuje historyczne spostrzeżenia lingwistyczne i wnosi świeżą perspektywę do klasycznych dzieł.

** Przyjemny i pomocny dodatek dla studentów literatury. ** Dziwaczny i zabawny styl pisania w języku średnioangielskim. ** Gorąco polecana fanom Chaucera i języka średnioangielskiego. ** Oferuje unikalne spojrzenie na ewolucję języka angielskiego. ** Zabawne i sprytne tłumaczenie, które angażuje czytelników. ** Zachęca do zainteresowania się językiem średnioangielskim, zwłaszcza wśród dzieci.

Nie zgłoszono żadnych potencjalnych wad książki.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Aventures of Alys in Wondyr Lond: Alice's Adventures in Wonderland in Middle English

Zawartość książki:

Średnioangielski to nazwa powszechnie nadawana formom języka angielskiego obowiązującym od około 1100 do około 1500 roku, między staroangielskim sprzed konkwisty, który jest dziś ledwo zrozumiały bez specjalnych badań, a wczesno nowożytnym angielskim Szekspira i jego współczesnych. Oczywiście zmienił się on znacznie w tym okresie, a różne dialekty istniały w różnych obszarach geograficznych. Forma Middle English używana w tym tłumaczeniu to w większości dialekt East Midland i London pisarzy takich jak Chaucer w XIV wieku, który jest bezpośrednim przodkiem naszej współczesnej standardowej formy języka angielskiego. Nie jest on trudny do odczytania przy odrobinie praktyki, ale obszerny glosariusz został dostarczony, aby pomóc czytelnikowi w razie potrzeby. Wyobrażenie sobie, co londyńczycy z XIV lub XV wieku mogliby zrobić z "Przygód Alicji w Krainie Czarów" Lewisa Carrolla, zapewnia historyczną perspektywę nie tylko na XIV wiek Chaucera i XIX wiek Carrolla, ale także na nasze czasy. Pozbawione własnego zdania wiktoriańskie dziecko, którego rozkosznie nielogiczne przygody w króliczej norze są tak sprzeczne z porządkiem i regularnością jej życia na jawie, otrzymuje edukację w zakresie "inności", która jest zarówno krytyką współczesnego społeczeństwa, jak i przyjemną bajką dla dzieci. Dostosowanie tego do średniowiecznego środowiska wymagało zmian nie tylko języka, ale także kostiumów i zwyczajów.

Choć staraliśmy się zachować zarówno tekst, jak i ilustracje jak najbardziej zbliżone do oryginałów Carrolla i Tenniela, to właśnie różnice będą prawdopodobnie najbardziej interesujące. Zgodnie z praktyką Chaucera w jego beletrystyce, proza Carrolla została przetłumaczona na średnioangielski wiersz. Na ilustracjach Alicja nosi ubrania, jakie mogło nosić dziecko o mniej więcej podobnej pozycji społecznej. Dodo i flamingi były nieznane w średniowiecznej Anglii, ale Feniks i łabędzie wystarczą zamiast nich. Sędziowie nie nosili peruk, ale sierżanci wyróżniali się fryzurami. Parodie średniowiecznej poezji zastępują niektóre parodie wierszy Carrolla, w których Alicja się myli, wiersze, których wiktoriańskie dzieci mogły być uczone. Kalambury dotyczące ogona i opowieści są możliwe w języku średnioangielskim, ale te dotyczące herbaty i żółwia już nie.

Znaleziono jednak odpowiednie zamienniki. "Śmiech i smutek" Carrolla, dla "łaciny i greki", stały się "Wlaffyng i Gristbitunge", które wydawały się XIV-wiecznemu autorowi opisywać nieokrzesane dialekty Północy, których nie potrafił docenić. Szisza Gąsienicy stała się alembikiem, ponieważ średniowieczny Catirpel zmienił się w alchemika poszukującego kamienia filozoficznego, który zmieni metale nieszlachetne w złoto. Pojęcia fizyki, geografii i astronomii zmieniły się radykalnie między czasami Chaucera i Carrolla, nie mówiąc już o naszych własnych. Edukacja średniowiecznej Alicji różniłaby się od edukacji jej wiktoriańskiej odpowiedniczki. Potrafi nauczyć księżną czegoś o ptolemejskim, ale nie kopernikańskim systemie astronomii. Nauczyła się trochę łaciny z "donata" swojego brata, czyli elementarnego podręcznika napisanego przez Aeliusa Donatusa już w czwartym wieku naszej ery. Może nie żyła tak bardzo pod powierzchnią morza, jak Mokke Se-Tortus, gdzie szkoła, do której chodził, niepotrzebnie oferowała "wasschyng" jako dodatek, ale może być zaskoczona jego dziwnymi wersjami średniowiecznego kursu edukacyjnego Trivium i Quadrivium. Tak zwane "średniowiecze" wydawało się całkowicie nowoczesne dla tych, którzy w nim żyli, ale z tej odległości może nie być łatwo docenić, jak wyglądało życie i postawy mentalne tak dawno temu.

Jak więc należy czytać tłumaczenie Przygód Alicji w Krainie Czarów na język średnioangielski? Jak poradził Król Białemu Królikowi, który miał odczytać na głos tekst z papieru podniesionego z podłogi sali sądowej: "Zacznij od początku... idź dalej, aż dojdziesz do końca: a potem przestań". A jeśli na pierwszy rzut oka wydaje się, że nie ma w tym "atomu znaczenia", bliższa inspekcja może to ujawnić.