Alice's Adventirs in Wunnerlaun: Przygody Alicji w Krainie Czarów w języku szkockich Glaswegów

Opinie czytelników

Recenzenci chwalą książkę za zachwycające tłumaczenie i wciągające ilustracje. Glaswegian wersja Alicji w Krainie Czarów jest szczególnie wyróżniana za przystępny język i barwne portrety postaci. Recenzenci doceniają dowcipny i lekceważący ton, dzięki czemu jest to odświeżające podejście do klasyki.

⬤ Zachwycające tłumaczenie
⬤ ilustracje z dawnych lat
⬤ przystępny i wciągający
⬤ dowcipny i lekceważący ton
⬤ autentyczne portrety postaci
⬤ odświeżający głos Alicji z Glasgow.

Nie zgłoszono żadnych potencjalnych wad książki.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Alice's Adventirs in Wunnerlaun: Alice's Adventures in Wonderland in Glaswegian Scots

Zawartość książki:

Lewis Carroll to pseudonim Charlesa Lutwidge'a Dodgsona, profesora matematyki w Christ Church w Oksfordzie. Jego niezwykła opowieść powstała, gdy 4 lipca 1862 r. wiosłował po Tamizie w Oksfordzie. Dodgsonowi towarzyszył ksiądz Robinson Duckworth i trzy młode dziewczyny: Alice Liddell, dziesięcioletnia córka dziekana Christ Church, oraz dwie siostry Alice, Lorina i Edith, które miały trzynaście i osiem lat. Jak można wywnioskować z wiersza na początku, trzy dziewczynki błagały Dodgsona o opowieść, a on poszedł im ją opowiedzieć, nie mając zbyt wiele entuzjazmu, aby zacząć od wczesnej wersji historii, która miała stać się "Przygodami Alicji w Wunnerlaun". Z tego powodu w tekście książki, która została ostatecznie opublikowana w 1865 roku, znajduje się kilka odniesień do pięciu podróżników w łodzi. Glaswegian, dialekt języka szkockiego używany głównie w Glesca i sąsiednim okręgu Lanarkshire, różni się głównie od innych dialektów szkockich zakresem i różnorodnością wpływów. Udział Glesca w XVIII-wiecznym handlu transatlantyckim z Wielką Brytanią i jej późniejsza ekspansja jako samodzielnego regionu przemysłowego sprawiły, że region ten stał się tyglem różnic kulturowych. Pod względem językowym najważniejszymi imigrantami byli Irlandczycy i Szkoci, którzy tłumnie osiedlali się w Glesce.

Samogłoskowe dźwięki języka glaswegian, być może jego najważniejsze cechy wyróżniające, w dużej mierze zawdzięczamy wymowie irlandzkich i helleńskich przybyszów z miasta. -- Lewis Carroll to pseudonim Charlesa Lutwidge'a Dodgsona, wykładowcy matematyki w Christ Church w Oksfordzie. Jego słynna opowieść powstała podczas wycieczki wioślarskiej po Tamizie w Oksfordzie 4 lipca 1862 roku. Dodgsonowi towarzyszył ks. Robinson Duckworth i trzy młode dziewczyny: Alice Liddell, dziesięcioletnia córka dziekana Christ Church, oraz dwie siostry Alice, Lorina i Edith, które miały trzynaście i osiem lat. Jak wynika z wiersza wprowadzającego, trzy dziewczynki błagały Dodgsona o opowieść, więc zaczął im opowiadać, początkowo niechętnie, wczesną wersję historii, która miała stać się "Przygodami Alicji w Krainie Czarów". W rezultacie istnieje wiele na wpół ukrytych odniesień do pięciu podróżników w łodzi w tekście samej książki, która została ostatecznie opublikowana w 1865 roku. Glaswegian, dialekt języka szkockiego używany głównie w Glasgow i okolicznym hrabstwie Lanarkshire, różni się przede wszystkim od innych dialektów szkockich zakresem i różnorodnością wpływów. Rola Glasgow w XVIII-wiecznym transatlantyckim handlu Wielkiej Brytanii i jego późniejsza ekspansja w prawdziwą potęgę przemysłową sprawiły, że miasto stało się ulicą różnic kulturowych.

Pod względem językowym zdecydowanie najważniejszymi imigrantami byli Irlandczycy i szkoccy górale, którzy licznie osiedlili się w Glasgow. Dźwięki samogłosek języka glaswegian, które są prawdopodobnie jego najważniejszymi wyróżnikami, zawdzięczamy w dużej mierze wymowie irlandzkich i góralskich przybyszów z miasta.