Przez Zwierciadło i co Alicja tam znalazła: Wydanie wydrukowane czcionką przyjazną dyslektykom

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają mieszankę pozytywnych i negatywnych doświadczeń z „Through the Looking Glass” Lewisa Carrolla. Wiele recenzji podkreśla urok ilustracji i wciągający charakter opowieści, podczas gdy inne wyrażają frustrację z powodu braku treści w niektórych wydaniach, zwłaszcza poezji i ilustracji. Ogólnie rzecz biorąc, książka jest ceniona za pomysłową fabułę i ponadczasowy urok, szczególnie wśród fanów serii Alice.

Wciągająca i pomysłowa fabuła, piękne ilustracje (zwłaszcza oryginalne Sir Johna Tenniela), przyjemne zarówno dla dzieci, jak i dorosłych, nostalgiczna wartość dla tych, którzy znają przygody Alicji, różne wydania zaspokajają różne preferencje, a książka jest opisywana jako niezbędny dodatek dla fanów Alicji.

W niektórych wydaniach, zwłaszcza w wersji na Kindle, brakuje ważnych elementów, takich jak wiersze i ilustracje, co utrudnia czytelnikom pełne poznanie historii. Niektórzy uważają, że styl pisania jest czasami trudny i wyrażają niezadowolenie z ogólnej jakości niektórych formatów e-booków, sugerując, że nie są one warte inwestycji.

(na podstawie 356 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Through the Looking-Glass and What Alice Found There: An edition printed in Dyslexic-Friendly Fonts

Zawartość książki:

"Przygody Alicji w Krainie Czarów" to letnia opowieść opublikowana przez Lewisa Carrolla (Charles Lutwidge Dodgson) po raz pierwszy w lipcu 1865 roku. Wiele postaci i przygód w tej książce ma związek z paczką kart. "Przez lustro i co Alicja tam znalazła" to zimowa opowieść, którą Carroll po raz pierwszy opublikował w grudniu 1871 roku. W tej drugiej opowieści postacie i przygody oparte są na grze w szachy. Książka zawiera słynne ilustracje Sir Johna Tenniela, które po raz pierwszy pojawiły się w oryginalnym angielskim wydaniu. Czcionki użyte w tym wydaniu zostały zaprojektowane z myślą o ułatwieniu czytania osobom z dysleksją. OpenDyslexic3 (używana do tekstu głównego) i Open­.

Dyslexic (używana do kursywy) zostały zaprojektowane przez Abelardo Gonzaleza, a Lexia Readable (używana do tytułów rozdziałów, drop-capów i nagłówków) została zaprojektowana przez Keitha Batesa. Badania sugerują, że czcionki przyjazne dyslektykom nie zawsze są skuteczne dla wszystkich czytelników.

Mamy jednak nadzieję, że to wydanie pomoże przynajmniej niektórym czytelnikom cieszyć się przygodami Alicji.