Księga niepokoju

Opinie czytelników

Księga niepokoju Fernando Pessoi to głęboko introspektywny zbiór przemyśleń i refleksji, które zagłębiają się w tematy egzystencjalne, przedstawione poprzez postać Bernardo Soaresa. Książka jest chwalona za liryczną prozę i filozoficzne spostrzeżenia, choć zawiera ostrzeżenie, że może negatywnie wpływać na nastrój niektórych czytelników. Jej fragmentaryczna natura może być zarówno siłą, jak i źródłem frustracji, prowadząc do wyjątkowego doświadczenia czytelniczego, które rezonuje z tymi, którzy cenią głęboką, kontemplacyjną literaturę.

⬤ Błyskotliwa, liryczna i egzystencjalna proza, która urzeka czytelników.
⬤ Głęboki wgląd w ludzką egzystencję, depresję i samotność.
⬤ Unikalna i innowacyjna struktura, która pozwala na nielinearne czytanie.
⬤ Oferuje głębokie refleksje, które mogą rezonować na poziomie osobistym.
⬤ Wysoko cenione tłumaczenie Richarda Zenitha zwiększa dostępność.
⬤ Przemawia do introwertyków i osób poszukujących kontemplacyjnego doświadczenia czytelniczego.

⬤ Może być przytłaczająco mroczna i przygnębiająca; nie nadaje się dla wszystkich nastrojów.
⬤ Brakuje spójnej narracji i może wydawać się powtarzalna.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają ją za zbyt zapatrzoną w siebie lub ckliwą.
⬤ Wymaga powolnego, przemyślanego czytania, co dla niektórych może być nużące.
⬤ Fizyczna jakość książki została skrytykowana przez kilku czytelników za niską jakość.

(na podstawie 175 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Book of Disquiet

Zawartość książki:

Nagrodzone, kompletne i niezmienione tłumaczenie - „najlepsza wersja anglojęzyczna, jaką prawdopodobnie zobaczymy przez długi czas, jeśli w ogóle” („The Guardian”) - dzieła niemożliwego do sklasyfikowania geniuszu: ukoronowania współczesnego portugalskiego mistrza.

Zdobywca nagrody Calouste Gulbenkian za przekład z języka portugalskiego.

A Penguin Classic

Fernando Pessoa był wieloma pisarzami w jednym. Swoją płodną twórczość przypisywał wielu alternatywnym jaźniom, z których każda miała odrębną biografię, ideologię i horoskop. Kiedy zmarł w 1935 roku, Pessoa pozostawił po sobie kufer wypełniony niedokończonymi i niepublikowanymi pismami, wśród których znajdowały się niezwykłe strony, które składają się na jego pośmiertne arcydzieło, The Book of Disquiet, zdumiewające dzieło, które, według słów George'a Steinera, „nadaje Lizbonie nawiedzający czar Dublina Joyce'a lub Pragi Kafki”.

Opublikowany po raz pierwszy około pięćdziesięciu lat po jego śmierci, ten wyjątkowy zbiór krótkich, aforystycznych akapitów zawiera „autobiografię” Bernardo Soaresa, jednego z alternatywnych jaźni Pessoa. Po części intymny pamiętnik, po części proza poetycka, po części opisowa narracja, urzekająco przetłumaczona przez Richarda Zenitha, Księga niepokoju jest jednym z największych dzieł XX wieku.

„Pessoa jest geniuszem” - Andr Aciman.