Ocena:
Zbiór „The Woman I Kept To Myself” autorstwa Julii Alvarez otrzymał wiele pochwał za oszałamiający język, osobistą tematykę i doświadczenia związane z dominikańsko-amerykańską kobietą. Recenzenci chwalą innowacyjny styl poetki, głębię emocjonalną i wciągające opowiadanie historii za pomocą metafor i obrazów. Wiersze poruszają również tematy tożsamości, rodziny, miłości i doświadczeń imigrantów. Jednak niektórzy czytelnicy uznali niektóre wiersze za mniej wpływowe, a jeden z krytyków zasugerował, że bardziej przypominają prozę niż tradycyjną poezję.
Zalety:⬤ Piękny, liryczny język, który rezonuje emocjonalnie.
⬤ Osobiste i powiązane tematy, zwłaszcza dotyczące tożsamości kulturowej i doświadczeń imigrantów.
⬤ Innowacyjna struktura z nową formą składającą się z 30 wierszy.
⬤ Przystępna poezja, która angażuje zarówno doświadczonych czytelników, jak i nowicjuszy.
⬤ Integracja metafory, w szczególności wykorzystanie drzew jako symboli doświadczeń życiowych.
⬤ Łuk narracyjny, który umiejętnie kronikuje życiową podróż poety.
⬤ Niektóre wiersze nie były tak imponujące lub były postrzegane jako mniej poetyckie, przypominające prozę.
⬤ Jeden z recenzentów życzył sobie dłuższego zbioru.
⬤ Kilku czytelników stwierdziło, że nie każdy wiersz osobiście do nich przemówił.
(na podstawie 24 opinii czytelników)
The Woman I Kept to Myself
Prace tej wielokrotnie nagradzanej poetki i powieściopisarki są bogate w język i wpływy dwóch kultur: Dominikany jej dzieciństwa oraz Ameryki jej młodości i dorosłości.
Ukształtowały one jej pisarstwo tak samo, jak ukształtowały jej życie. W tych siedemdziesięciu pięciu autobiograficznych wierszach czysty głos Alvarez rozbrzmiewa w każdym wersie.
Tutaj, w środku swojego życia, spogląda wstecz, aby zrozumieć i uczcić kobietę, którą się stała.
