Alice's Adventures in Wonderland and Through the Looking-Glass (Przygody Alicji w Krainie Czarów i Przez Zwierciadło)

Opinie czytelników

Recenzje powieści „Alicja” Lewisa Carrolla z ilustracjami Mervyna Peake'a wskazują na mieszane opinie. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają nostalgiczną wartość i artystyczną jakość ilustracji Peake'a, wielu jest rozczarowanych brakiem ilustracji w swoich egzemplarzach, słabym formatowaniem i ogólną jakością wydania. Kilku użytkowników wyraziło opinię, że brak oryginalnych ilustracji znacznie umniejsza wrażenia płynące z lektury, zwłaszcza w przypadku dzieci.

⬤ Piękny zestaw w twardej oprawie, który świetnie nadaje się na prezent.
⬤ Unikalne i artystyczne ilustracje Mervyna Peake'a są doceniane przez niektórych czytelników.
⬤ Nostalgiczna wartość dla tych, którzy kochali te historie jako dzieci.
⬤ Niektóre wydania wyróżniają się przyzwoitą jakością i drukiem.
⬤ Dobre do zapoznania młodych czytelników z klasyczną literaturą.

⬤ Wiele wersji pozbawionych jest ilustracji, przez co sprawiają wrażenie zwykłych podręczników.
⬤ Słabe formatowanie i mała czcionka w niektórych wydaniach utrudniają ich czytanie.
⬤ Mylące reklamy sugerują ilustracje, których nie ma w książce.
⬤ Rozczarowanie wyrażone jakością i prezentacją niektórych wersji.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że wydanie jest bardziej odpowiednie dla dorosłych niż dla dzieci.

(na podstawie 32 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Alice's Adventures in Wonderland and Through the Looking-Glass

Zawartość książki:

Klasyka literatury dziecięcej zawierająca obie historie Alicji z oryginalnymi ilustracjami. Wydanie studenckie ze wstępem specjalisty i historyka XIX wieku Todda Webba.

Lekko opatrzone przypisami. Nieskrócony tekst wielkiego klasyka. Akademicki, łatwy do odczytania format.

Idealny dla studentów i studentów AP. Czy dwie książki Lewisa Carrolla o Alicji są dziełami satyry czy fantazji - a może połączeniem tych dwóch? A może nie są ani satyrą, ani fantazją.

To, co Wittgenstein postrzega jako nonsens oparty na języku, jest sercem książek Lewisa Carrolla o Alicji. Możemy się o tym przekonać, analizując zasady, według których gry językowe wydają się być prowadzone w Krainie Czarów i po drugiej stronie lustra. Nic dziwnego, że Ludwig Wittgenstein zdawał się tak bardzo lubić Alicję.

Carroll podawał przykłady tego, jak gry językowe mogą przerodzić się w nonsens na wiele lat przed tym, jak Austriak zaczął myśleć w ten sam sposób. Nie oznacza to, że Wittgenstein czerpał bezpośrednią inspirację z Carrolla, ale dzieła filozofa i autora dla dzieci przemawiają do siebie nawzajem ponad przepaściami czasu i gatunków.