Ailis's Anterins i the Laun o Ferlies: Przygody Alicji w Krainie Czarów w syntetycznym języku szkockim

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Ailis's Anterins i the Laun o Ferlies: Alice's Adventures in Wonderland in Synthetic Scots

Zawartość książki:

Lewis Carroll to pseudonim: Charles Lutwidge Dodgson był prawdziwym nazwiskiem autora i wykładał matematykę w Christ Church w Oksfordzie. Dodgson rozpoczął swoją opowieść 4 lipca 1862 roku, kiedy wybrał się w podróż łodzią wiosłową po Tamizie w Oksfordzie wraz z wielebnym Robinsonem Duckworthem, Alice Liddell (lat dziesięć), córką dziekana Christ Church, oraz jej dwiema siostrami, Loriną (lat trzynaście) i Edith (lat osiem).

Jak wynika z wiersza na początku książki, trzy dziewczynki poprosiły Dodgsona o opowieść, a on początkowo niechętnie zaczął opowiadać im pierwszą wersję historii. Istnieje wiele na wpół ukrytych odniesień do tej piątki w tekście samej książki, która została ostatecznie opublikowana w 1865 roku. "Ailis's Anterins i the Laun o Ferlies" to tłumaczenie klasycznej opowieści Lewisa Carrolla na syntetyczny język szkocki.

Syntetyczny szkocki to nazwa nadana przez poetę Hugh Mac-Diarmida projektowi, który miał na celu uratowanie szkockiego jako poważnego języka literackiego przed ckliwym sentymentalizmem i autoironią music-hallu, w którą popadł na początku XX wieku. Projekt ten był prefiguracją twórczości takich pisarzy jak Violet Jacob i Marion Angus, Robert Louis Stevenson i George Douglas Brown.

Obok Mac-Diarmida projekt ten realizowali Robert Garioch, Alastair Mackie, Alexander Scott i Sydney Goodsir Smith. Podczas gdy w nowszych czasach tłumaczenia poezji europejskiej Edwina Morgana są jednymi z najpotężniejszych przykładów syntetycznych Szkotów.

"Ailis's Anterins i the Laun o Ferlies" jest oferowane jako wkład do kanonu syntetycznych tekstów szkockich. Ponieważ oryginał jest tak popularną i lubianą opowieścią, umiejętnie stworzoną w prostym, jasnym i niewymagającym języku, ale nie tracącą nic ze swojej literackiej doskonałości, mamy nadzieję, że Ailis przyczyni się do uczynienia szkockiego bardziej dostępnym zarówno dla szkockich, jak i nie-szkockich czytelników.