Zwierzę, którym więc jestem

Opinie czytelników

Recenzje pracy Derridy podkreślają jej głęboki wpływ na zrozumienie relacji między ludźmi i zwierzętami, podkreślając potrzebę głębszego filozoficznego badania zwierzęcości. Podczas gdy niektórzy uważają ją za pouczającą i ważną, inni krytykują jej złożoność i wyzwania związane z tłumaczeniem.

Książka jest chwalona za swój prowokujący do myślenia charakter, oferując świeże spojrzenie na prawa zwierząt i otaczający je dyskurs filozoficzny. Wielu czytelników uznało pasję Derridy do tematu za przekonującą i doceniło sposób, w jaki kwestionuje on konwencjonalne poglądy filozoficzne. Praca ta jest uważana za wpływową i wzbudziła zainteresowanie dalszymi dyskusjami na temat filozofii i animalizmu.

Krytycy zauważają, że tekst może być zbyt złożony i trudny do odczytania, a niektórzy mają trudności z zaangażowaniem się w gęsty styl pisania Derridy. Kwestie tłumaczenia zostały również wspomniane jako bariera dla pełnego zrozumienia niuansów oryginalnego francuskiego. Ponadto niektórzy czytelnicy postrzegają tekst jako pompatyczny i oderwany od praktycznych realiów dobrostanu zwierząt.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Animal That Therefore I Am

Zawartość książki:

The Animal That Therefore I Am to długo oczekiwane tłumaczenie pełnego tekstu dziesięciogodzinnego przemówienia Jacquesa Derridy na konferencji Crisy w 1997 roku zatytułowanej "The Autobiographical Animal", trzeciego z czterech takich kolokwiów poświęconych jego twórczości. Książka została zebrana pośmiertnie na podstawie dwóch opublikowanych części, jednej pisemnej i nagranej sesji oraz jednej nieformalnej nagranej sesji.

Książka jest jednocześnie czułym spojrzeniem wstecz na wielorakie role odgrywane przez zwierzęta w twórczości Derridy oraz głębokim filozoficznym badaniem i krytyką relegacji życia zwierzęcego, która ma miejsce w wyniku rozróżnienia - pochodzącego od Kartezjusza - między człowiekiem jako zwierzęciem myślącym a każdym innym żywym gatunkiem. Zaczyna się to od samego faktu wytyczenia linii podziału między człowiekiem a milionami innych gatunków, które są zredukowane do jednego "zwierzęcia". Derrida odnajduje to rozróżnienie lub jego wersje u tak różnych myślicieli, jak Kartezjusz, Kant, Heidegger, Lacan i Levinas, i poświęca temu zagadnieniu obszerne analizy w pracach każdego z nich.

Autobiograficzny wątek książki przecina się z jej filozoficzną analizą poprzez figury patrzenia i nagości, zainscenizowane w kategoriach doświadczenia Derridy, gdy jego kot podąża za nim rano do łazienki. W klasycznym dekonstrukcyjnym odwróceniu Derrida pyta, co to zwierzę widzi i myśli, gdy widzi tego nagiego mężczyznę.

Jednak doświadczenia nagości i wstydu prowadzą również aż do mitologii "panowania człowieka nad zwierzętami" i śledzą historię tego, jak człowiek systematycznie przenosił na zwierzę swoje własne wady lub wady. The Animal That Therefore I Am jest niekiedy bojowym apelem i oskarżeniem dotyczącym zwłaszcza nowoczesnego, uprzemysłowionego traktowania zwierząt.

Derrida nie może jednak podpisać się pod uproszczoną wersją praw zwierząt, która nie podąża za wszystkimi implikacjami, pytaniami i definicjami "życia", do których powrócił w wielu późniejszych pracach.