Dzieło żałoby

Opinie czytelników

Książka „The Work of Mourning” autorstwa Jacquesa Derridy to zbiór nekrologów i esejów, które odzwierciedlają życie i wkład kilku kluczowych postaci w filozofię kontynentalną. Chociaż nie jest uważana za podstawowe dzieło filozoficzne, stanowi ważne źródło dla studentów i zachowanie znaczącej epoki w historii intelektualnej. Czytelnicy doceniają jej elegancję i głębię, ale zauważają różne kwestie związane z dostawą i koniecznością książki.

⬤ Elegancko napisane eseje
⬤ pełne szacunku hołdy dla ważnych postaci w filozofii
⬤ służy jako przydatne źródło dla studentów
⬤ przyczynia się do zachowania znaczącej epoki filozoficznej.

⬤ Nie jest uważana za niezbędną lekturę
⬤ niektórzy czytelnicy doświadczyli znacznych opóźnień w dostawie przy zamawianiu z Amazon
⬤ jakość tłumaczenia jest uważana za wystarczającą.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Work of Mourning

Zawartość książki:

Jacques Derrida jest, według słów New York Timesa, „być może najbardziej znanym filozofem na świecie - jeśli nie jedynym znanym filozofem”. Często wywołuje kontrowersje, gdy tylko wspomina się jego nazwisko. Ale wzbudza również szacunek, który wynika z wybitnej kariery, a wśród wielu, którzy byli jego kolegami i rówieśnikami, zainspirował przyjaźń. The Work of Mourning to zbiór, który honoruje te przyjaźnie po jego odejściu.

Zebrano tu teksty - listy kondolencyjne, eseje wspomnieniowe, eulogie, mowy pogrzebowe - napisane po śmierci znanych postaci: Rolanda Barthes'a, Paula de Mana, Michela Foucaulta, Louisa Althussera, Edmonda Jabèsa, Louisa Marina, Sary Kofman, Gilles'a Deleuze'a, Emmanuela Levinasa, Jean-François Lyotarda, Maxa Loreau, Jean-Marie Benoista, Josepha Riddela i Michela Servière'a.

Swoimi słowami Derrida daje świadectwo wyjątkowości przyjaźni i absolutnej wyjątkowości każdej relacji. W każdym przypadku jest on w pełni świadomy kwestii taktu, smaku i etycznej odpowiedzialności związanej z mówieniem o zmarłych - ryzyka wykorzystania okazji do własnych celów, politycznych kalkulacji, osobistej wendety i odpokutowania winy. Ten tom, będący czymś więcej niż zbiorem przemówień żałobnych, rzuca światło nie tylko na relacje Derridy z niektórymi z najwybitniejszych francuskich myślicieli ostatniego ćwierćwiecza, ale także na niektóre z najważniejszych tematów całej twórczości Derridy - żałobę, „dar śmierci”, czas, pamięć i samą przyjaźń.

„Poświęcając uwagę pracy swoich rozmówców i ich wpływowi na niego, książka oferuje również niezdecydowaną i styczną opowieść o własnym życiu Derridy we francuskiej historii filozofii. Znajdują się tu pouczające i zabawne anegdoty o tym, jak Lyotard skłonił Derridę do rozpoczęcia korzystania z edytora tekstu; jak Paul de Man rozmawiał z synem Derridy o jazzie. Każdy, kto nadal uważa, że Derrida jest żartobliwym kalamburem, przekona się, że takie urażone uprzedzenia nie są w stanie przetrwać lektury tego pięknego dzieła.” - Steven Poole, Guardian

„Uderzająco proste medytacje na temat przyjaźni, wspólnych powołań i pasji oraz filozofii i historii.” - Publishers Weekly