Zbrodnia i kara

Opinie czytelników

Recenzje „Zbrodni i kary” Fiodora Dostojewskiego odzwierciedlają głęboką eksplorację moralności, winy i ludzkiej psychiki poprzez niespokojne życie głównego bohatera, Raskolnikowa. Wielu recenzentów docenia złożony rozwój postaci i zdolność Dostojewskiego do wywoływania silnych emocji i dylematów moralnych. Książka jest jednak krytykowana za to, że jest gęsta, rozwlekła i czasami trudna w czytaniu ze względu na problemy z tłumaczeniem i długie rosyjskie imiona. Niektórzy czytelnicy wyrazili również rozczarowanie fizyczną jakością otrzymanych książek, powołując się na błędy w druku.

⬤ Głęboka eksploracja ludzkiej psychologii i dylematów moralnych.
⬤ Wciągająca narracja ze złożonymi postaciami.
⬤ Wysoko ceniona jako klasyka literatury.
⬤ Wywołuje silne emocje i prowokuje do myślenia.
⬤ Dla niektórych zaskakująco łatwa w odbiorze pomimo swojej długości.

⬤ Gęsty i rozwlekły styl, przez co stanowi wyzwanie dla niektórych czytelników.
⬤ Problemy z jasnością nazw postaci ze względu na długie rosyjskie konwencje nazewnictwa.
⬤ Fizyczne kopie czasami zawierały błędy drukarskie lub były niskiej jakości.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że historia na początku toczy się powoli.

(na podstawie 473 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Crime and Punishment

Zawartość książki:

Raskolnikow, pozbawiony środków do życia i zdesperowany były student, błąka się po slumsach Petersburga i popełnia przypadkowe morderstwo bez wyrzutów sumienia i żalu.

Wyobraża sobie, że jest wielkim człowiekiem, Napoleonem: działającym dla wyższego celu poza konwencjonalnym prawem moralnym. Ale gdy rozpoczyna niebezpieczną grę w kotka i myszkę z podejrzanym policyjnym śledczym, Raskolnikow jest ścigany przez rosnący głos swojego sumienia i odkrywa, że pętla jego własnej winy zaciska się na jego szyi.

Szansę na odkupienie może dać mu tylko Sonia, uciskana prostytutka.